Feliks Góralczyk – Wikipedia, wolna encyklopedia

Feliks Góralczyk

Data i miejsce urodzenia	16 czerwca 1950 Wyry
Data i miejsce śmierci	14 stycznia 1980 Wyry
Wzrost	170 cm

Feliks Góralczyk (ur. 16 czerwca 1950 w Wyrach, zm. 14 stycznia 1980 tamże) – polski hokeista, olimpijczyk z Sapporo 1972.

Jeden z najbardziej utalentowanych polskich hokeistów przełomu lat 60. i 70. XX wieku. Zawodnik klubów Fortuna Wyry w latach 1966-1969 i Baildonu Katowice w latach 1969-1972.

W reprezentacji Polski rozegrał 35 spotkań, strzelając 19 bramek. Uczestnik turniejów mistrzostw świata:

• 1970, podczas których Polska drużyna zajęła 6. miejsce,
• 1971 (grupa B-2), podczas których Polska wywalczyła 8. miejsce,
• 1972 (grupa B-1), podczas których Polacy zajęli 7. miejsce.

Na igrzyskach olimpijskich w 1972 roku był członkiem drużyny hokejowej, która zajęła 6. miejsce.

Karierę sportową przerwała ciężka kontuzja (strata oka), którą odniósł podczas mistrzostw świata w 1972 roku. Zmarł 14 stycznia 1980^[1].

Brat Roberta Góralczyka, również hokeisty i olimpijczyka z Sapporo 1972 i Innsbrucku 1976.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Polski Komitet Olimpijski: Feliks Góralczyk – sylwetka w portalu www.olimpijski.pl. www.olimpijski.pl. [dostęp 2014-12-21]. (pol.).
• Feliks Góralczyk Biography and Olympic Results [online], Sports-Reference.com [dostęp 2011-07-04] [zarchiwizowane z adresu 2010-06-25]  (ang.).