Ferdinand von Bredow – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ferdinand von Bredow
Ilustracja
generał major generał major
Data i miejsce urodzenia

16 maja 1884
Neuruppin, Królestwo Prus, Cesarstwo Niemieckie

Data i miejsce śmierci

30 czerwca 1934
Berlin, III Rzesza

Przebieg służby
Lata służby

1903−1934

Siły zbrojne

Armia Cesarstwa Niemieckiego
Reichswehra

Stanowiska

szef wywiadu i kontrwywiadu wojskowego Abwehry (1930–1932)

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

Odznaczenia
Order „Pour le Mérite” Krzyż Żelazny (1813) I Klasy Krzyż Żelazny (1813) II Klasy

Ferdinand von Bredow (ur. 16 maja 1884 w Neuruppin, zm. 30 czerwca 1934 w Berlinie) – gen. bryg. (niem. Generalmajor), szef niemieckiego wywiadu wojskowego (Abwehry) w latach 1930–1932.

Służył w Abwehrze od czasu jej utworzenia w 1921. Zreorganizował ją, werbując agentów wśród niemieckich przemytników broni. Kiedy Ministerstwo Obrony przejął Kurt von Schleicher (po Wilhelmie Groenerze), uczynił bliskiego mu von Bredowa jednym ze swoich głównych doradców. Na stanowisku szefa Abwehry zastąpił go w 1932 oficer Marynarki Wojennej, kontradmirał Conrad Patzig. Von Bredow objął stanowisko wiceministra Reichswehry w rządzie Kurta von Schleichera i faktycznie kierował ministerstwem. Został zamordowany podczas tzw. nocy długich noży.