Focke-Wulf – Wikipedia, wolna encyklopedia

Focke-Wulf Flugzeugbau GmbH
Państwo

 Niemcy

Siedziba

Brema

Data założenia

4 października 1923

Data likwidacji

1964

Forma prawna

wcielone do Vereinigte Flugtechnische Werke

brak współrzędnych

Focke-Wulf Flugzeugbau GmbH – niemiecki producent samolotów założony w 1923 roku przez Heinricha Fockego, Georga Wulfa i Wernera Neumanna.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Przedsiębiorstwo zostało założone w Bremie 23 października 1923 r. jako Bremer AG Flugzeugbau przez prof. Heinricha Fockego, Georga Wulfa oraz dr. Wernera Naumanna. Niemal natychmiast zmienili jednak nazwę firmy na Focke-Wulf Flugzeugbau AG (później Focke-Wulf Flugzeugbau GmbH).

W 1931 r., pod presją rządu, Focke-Wulf połączone zostało z Albatros Flugzeugwerke z Berlina. Inżynier i pilot z Albatros-Flugzeugwerke, Kurt Tank, został szefem działu technicznego i rozpoczął pracę nad Fw 44 Stieglitz (niem. Szczygieł).

W 1938 r. Hanna Reitsch zaprezentowała Focke-Wulf Fw 61, pierwszy w pełni kontrolowany w locie śmigłowiec. 10 sierpnia 1938, Fw 200 wykonał bez przerwy lot między Berlinem a Nowym Jorkiem, skracając czas podróży do 24 godzin i 56 minut. Powrót odbył się 13 sierpnia 1938 i zajął 19 godzin i 47 minut. Loty te upamiętnione są tablicą na Böttcherstraße w Bremie. Fw 190 Würger, zaprojektowany w 1938 roku i produkowany masowo od początku 1941 roku, był jednym z najlepszych myśliwców Luftwaffe przez większość II wojny światowej.

Powtarzające się bombardowania Bremy podczas II wojny światowej, doprowadziły do przeniesienia części produkcji na tereny wschodnich Niemiec (m.in. do Żar) i okupowanej Polski, gdzie wykorzystywano zagranicznych robotników przymusowych, a od 1944 roku także jeńców wojennych. W latach 60. XX wieku ITT Corporation wygrała 27 milionów dolarów odszkodowania za szkody wyrządzone na jej udziale w Focke-Wulfie przez alianckie bombardowania fabryk.

Fabryka w Marienburgu produkowała około połowy wszystkich Fw 190 dla Luftwaffe, jednak została zbombardowana przez amerykańską 8 Armię Powietrzną 9 października 1944 roku.

Od lat 1947–1955 wielu inżynierów z Focke-Wulf (w tym Kurt Tank) pracowało dla Instituto Aerotécnico w Córdobie. Od 1951 roku firma rozpoczęła produkcję szybowców i samolotów bezsilnikowych. W 1961 Focke-Wulf, Weserflug i Hamburger Flugzeugbau połączyły siły w Entwicklungsring Nord (ERNO), by kontynuować rozwój rakiet. Focke-Wulf formalnie połączył się z Weserflug w 1964 roku, tworząc Vereinigte Flugtechnische Werke (VFW), które po kilku dalszych fuzjach jest obecnie częścią European Aeronautic Defence and Space Company (EADS).

Wybrane samoloty[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]