Fonseca (zatoka) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zatoka Fonseca
Ilustracja
Zdjęcie satelitarne zatoki, 2001
Państwo

 Salwador
 Honduras
 Nikaragua

Lokalizacja

Ocean Spokojny

Cieki wodne uchodzące

Choluteca

Miejscowości nadbrzeżne

La Unión

Wyspy

Meanguera, Meanguerita, El Tigre

Położenie na mapie Morza Karaibskiego
Mapa konturowa Morza Karaibskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Zatoka Fonseca”
Ziemia13°15′N 87°45′W/13,250000 -87,750000

Zatoka Fonseca (hiszp. Golfo de Fonseca) – zatoka Oceanu Spokojnego, w Ameryce Środkowej. Nad zatoką leżą: Salwador, Honduras i Nikaragua.

W 1849 Ephraim Squier negocjował w imieniu Stanów Zjednoczonych możliwość budowy kanału wodnego przez Honduras. Kanał miał zaczynać się w zatoce Fonseca. Pomysł ten nie został zrealizowany ze względu na sprzeciw Brytyjczyków, którzy obawiali się obecności Amerykanów w tej części Ameryki Środkowej.

Na wodach zatoki znajduje się kilka wysp, co do których przynależności toczył się spór między trzema państwami. W 1992 Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości podjął decyzję o podziale wód zatoki Fonseca i położonych na niej wysp. Salwador otrzymał wyspy Meanguera i Meanguerita, a Honduras - wyspę El Tigre.

Najważniejszym miastem nad zatoką Fonseca jest La Unión (Salwador). Do zatoki uchodzi rzeka Choluteca.