Francesco Bonvisi – Wikipedia, wolna encyklopedia

Francesco Bonvisi
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

16 maja 1626
Lukka

Data i miejsce śmierci

25 sierpnia 1700
Lukka

Arcybiskup Lukki
Okres sprawowania

1690–1700

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Kreacja kardynalska

1 września 1681
Innocenty XI

Kościół tytularny

S. Stefano al Monte Celio

Sukcesja apostolska
Konsekrator

Carlo Carafa della Spina

Współkonsekratorzy

Giambattista Spinola
Federico Baldeschi Colonna

Francesco Buonovisi albo Bonvisi (ur. 16 maja 1626 w Lukce, zm. 25 sierpnia 1700 tamże) – włoski kardynał, nuncjusz w Polsce w latach 1672-1673, jeden z twórców ligi antytureckiej[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiował w Rzymie, 1670-1672 był nuncjuszem apostolskim w Kolonii, 1673-1675 w Polsce, a 1675-1689 w Wiedniu. Dążył do obalenia polsko-tureckiego traktatu w Buczaczu z 1672 i pogodzenia stronnictw politycznych (obozu królewskiego i tzw. malkontentów) i do wojny polsko-tureckiej. Nalegał na uregulowanie stosunków z Rosją, czym m.in. doprowadził w 1686 do zawarcia pokoju Grzymułtowskiego, a także do sojuszu Polski z Austrią w 1683 podczas ataku Turków na Wiedeń i zawarcia w 1684 Świętej Ligi. W 1681 otrzymał godność kardynalską, a w 1690 biskupstwo Lukki.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Marek Borucki, Jak w dawnej Polsce królów obierano. Warszawa 1976, s.186.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]