Francesco Forte (polityk) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | 11 lutego 1929 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 1 stycznia 2022 |
Zawód, zajęcie | nauczyciel akademicki, publicysta, polityk |
Francesco Forte (ur. 11 lutego 1929 w Busto Arsizio[1], zm. 1 stycznia 2022[2] w Turynie[3]) – włoski nauczyciel akademicki, publicysta, polityk, deputowany, w latach 1982–1986 minister.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Studiował prawo na Uniwersytecie w Pawii, kształcił się zwłaszcza w zakresie prawa finansowego[4]. Zajął się działalnością akademicką. Pracował na Uniwersytecie Mediolańskim, na Uniwersytecie Turyńskim objął stanowisko kierownika katedry finansów publicznych (zastępując Luigiego Einaudiego), był też profesorem na Uniwersytecie Rzymskim „La Sapienza”[4][5]. Autor około 35 książek i kilkuset artykułów naukowych[4]. Pełnił funkcję wiceprezesa koncernu Eni (1971–1975) i dyrektora szkoły podyplomowej tego przedsiębiorstwa (1966–1981)[6]. Był publicystą ekonomicznym włoskich gazet, m.in. „Il Giorno”, „L’Espresso”, „Il Sole 24 Ore” i „Il Foglio”[5][6]. Przewodniczył towarzystwu naukowemu SIEDS (1983–1985)[6] oraz organizacji International Atlantic Economic Society (1984–1985)[7].
Działał we Włoskiej Partii Socjalistycznej, do początku lat 80. był głównym ekonomistą partii[5]. W latach 1979–1987 wykonywał mandat posła do Izby Deputowanych VIII i IX kadencji. Od grudnia 1982 do sierpnia 1983 pełnił funkcję ministra finansów w rządzie Amintore Fanfaniego. Następnie do maja 1985 zajmował stanowisko ministra bez teki w gabinecie Bettina Craxiego, odpowiadając za koordynowanie polityki wspólnotowej. Przeszedł następnie na urząd podsekretarza stanu w resorcie spraw zagranicznych, pozostał na nim także w drugim rządzie lidera socjalistów. Funkcję tę pełnił do 1987, od tegoż roku do 1994 wchodził w skład Senatu X i XI kadencji[1]. W latach 1988–1991 był burmistrzem miejscowości Bormio[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Francesco Forte. camera.it. [dostęp 2021-09-30]. (wł.).
- ↑ Francesco Forte è morto. Ex ministro governi Fanfani e Craxi firma de Il Sussidiario. ilsussidiario.net, 1 stycznia 2022. [dostęp 2022-01-01]. (wł.).
- ↑ È morto Francesco Forte, ex ministro delle Finanze con Fanfani. repubblica.it, 1 stycznia 2022. [dostęp 2022-01-01]. (wł.).
- ↑ a b c Francesco Forte. rubbettinoeditore.it. [dostęp 2021-09-30]. (wł.).
- ↑ a b c d Francesco Forte è il nuovo superconsulente del comune. varesenews.it, 14 lipca 2012. [dostęp 2021-09-30]. (wł.).
- ↑ a b c Fòrte, Francesco. treccani.it. [dostęp 2021-09-30]. (wł.).
- ↑ Former Presidents of the IAES. iaes.org. [dostęp 2021-09-30]. (ang.).
- ISNI: 0000000374302143
- VIAF: 10857749
- LCCN: n79054548
- GND: 127089187
- BnF: 120269808
- SUDOC: 028433572
- SBN: CFIV032683
- NKC: vse2014847577
- NTA: 06766282X
- BIBSYS: 90235484
- CiNii: DA00519555
- PLWABN: 9810566210705606
- NUKAT: n2008036655
- J9U: 987007433891605171
- CANTIC: a11048311
- CONOR: 60429155
- KRNLK: KAC2022D0656
- WorldCat: lccn-n79054548