Franciszek Mikrut – Wikipedia, wolna encyklopedia

Franciszek Mikrut
Ilustracja
Franciszek Mikrut (1931)
Data i miejsce urodzenia

10 stycznia 1912
Wiewiórka

Data śmierci

1 maja 2007

Informacje klubowe
Klub

1930–1932 Sokół Koronowo
1933–1937 Warta Poznań
1938 Sokół Bydgoszcz
1939 Sokół Gdynia
1945–1947 HKS Bydgoszcz
1949–1951 Gwardia Bydgoszcz
1954 Unia Świecie

Dorobek medalowy
Mistrzostwa Polski
złoto Królewska Huta 1931 rzut oszczepem
srebro Warszawa 1932 rzut oszczepem
srebro Warszawa 1938 rzut oszczepem
złoto Poznań 1939 rzut oszczepem
brąz Łódź 1945 rzut oszczepem
srebro Kraków 1946 rzut oszczepem

Franciszek Mikrut (ur. 10 stycznia 1912 w Wiewiórce, zm. 1 maja 2007[1][2]) – polski lekkoatleta specjalizujący się w rzucie oszczepem.

Reprezentant Sokoła Koronowo (1927-31), Warty Poznań (1932-34), Sokoła Bydgoszcz (1935-38), Sokoła Gdynia (1939). Jego pełny i właściwy rozwój został jednak zahamowany w następstwie silnej kontuzji ręki, doznanej w okresie przynależności do KS Warta Poznań[3].

Startował również po drugiej wojnie światowej w klubach: HKS Bydgoszcz (1945-47), Gwardia Bydgoszcz (1949-51) oraz Unia Świecie (1954)[4].

Dwukrotny mistrz Polski (1931 i 1939), trzykrotny wicemistrz (1932, 1938 i 1946), a także brązowy medalista z 1945. Trzykrotny rekordzista Polski w rzucie oszczepem. W 1931 roku zajął 5 miejsce w corocznym plebiscycie „Przeglądu Sportowego”. Rekord życiowy: 63,27 m (Gdynia, 25 czerwca 1939 r.)[4].

Jedenastokrotny reprezentant Polski w meczach międzypaństwowych w latach 1930-38. W 1931 r. w meczu Polska-Węgry był drugi z wynikiem 59,16 m (rekord Polski). Odniósł zwycięstwo w spotkaniu Polska-Włochy z wynikiem 60,22 m (rekord Polski). W 1938 r. w meczu Niemcy-Polska był trzeci z wynikiem 57,41 m, a drugi w meczu Rumunia-Polska z wynikiem 59,81 m. Zwyciężył w meczu Polska-Francja z wynikiem 61,12 m.[3]

Po drugiej wojnie światowej organizator sportowy, a następnie działacz i instruktor w Harcerskim Klubie Sportowym i LZS. Po zakończeniu kariery był trenerem i wytwórcą sprzętu sportowego.[4]

Jego bracia Władysław i Albin także byli znanymi oszczepnikami[4]. Bracia Mikrut (Franciszek, Władysław i Albin) byli lekkoatletami osiągającymi liczne sukcesy. By uczcić ich pamięć nadano hali widowiskowo-sportowej w Koronowie imię Braci Mikrutów. Co roku w Koronowie odbywają się również biegi im. Braci Mikrutów[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Koronowo: Hala imienia Braci Mikrutów [online], pomorska.pl [dostęp 2017-11-23] (pol.).
  2. Imię koronowskiego sportu. [dostęp 2012-05-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-10-22)].
  3. a b Kartki z historii sportu bydgoskiego sokolstwa, W.Kocon
  4. a b c d Leksykon lekkoatletów polskich okresu międzywojennego, H. Kurzyński, S. Pietkiewicz, M. Rynkowski
  5. s, Home [online], koronowo.pl [dostęp 2023-01-04] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Mała Encyklopedia Sportu, wyd. Sport i Turystyka, Warszawa 1984