Frank-Peter Roetsch – Wikipedia, wolna encyklopedia

Frank-Peter Roetsch
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

19 kwietnia 1964
Güstrow

Klub

SG Dynamo Zinnwald

Wzrost

175 cm

Debiut w PŚ

28.01 1983, Ruhpolding (4. miejsce - sprint)

Pierwsze podium w PŚ

11.02 1983, Anterselva
(3. miejsce - sprint)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  NRD
Igrzyska olimpijskie
złoto Calgary 1988 sprint
złoto Calgary 1988 b.indywidualny
srebro Sarajewo 1984 b.indywidualny
Mistrzostwa świata
złoto Ruhpolding 1985 sprint
złoto Lake Placid 1987 sprint
złoto Lake Placid 1987 sztafeta
złoto Lake Placid 1987 b.indywidualny
złoto Feistritz 1989 sztafeta
srebro Anterselva 1983 b.indywidualny
srebro Anterselva 1983 sztafeta
srebro Ruhpolding 1985 b.indywidualny
srebro Ruhpolding 1985 sztafeta
srebro Oslo 1986 sztafeta
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Lahti 1981 sztafeta
złoto Mińsk 1982 sztafeta
srebro Lahti 1981 b.indywidualny
srebro Mińsk 1982 sprint
Puchar Świata
Kryształowa kula
1983/1984
Kryształowa kula
1984/1985
Kryształowa kula
1986/1987

Frank-Peter Roetsch (ur. 19 kwietnia 1964 w Güstrow) – niemiecki biathlonista reprezentujący też barwy NRD, trzykrotny medalista olimpijski, wielokrotny medalista mistrzostw świata oraz trzykrotny zdobywca Pucharu Świata.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Karierę sportowca rozpoczął od kombinacji norweskiej. Pierwsze sukcesy osiągnął w 1981 roku, zdobywając srebrny medal w biegu indywidualnym i złoty w sztafecie podczas mistrzostw świata juniorów w Lahti. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Mińsku ponownie zwyciężył w sztafecie, a w sprincie był drugi.

W Pucharze Świata zadebiutował 28 stycznia 1983 roku w Ruhpolding, zajmując czwarte miejsce w sprincie. Dwa tygodnie później, 11 lutego 1983 roku w Anterselvie po raz pierwszy stanął na podium, kończąc sprint na trzeciej pozycji. Wyprzedzili go tam jedynie Algimantas Šalna z ZSRR i Peter Angerer z RFN. W kolejnych startach jeszcze 36 razy stawał na podium, odnosząc przy tym piętnaście zwycięstw. Czterokrotnie triumfował w biegu indywidualnym: 24 stycznia 1985 i 15 stycznia 1987 roku w Anterselvie, 12 lutego 1987 roku w Lake Placid oraz 20 lutego 1988 roku w Calgary, a jedenaście razy był najlepszy w sprincie: 10 marca 1983 roku w Oslo, 3 marca 1984 o 19 stycznia 1985 roku w Oberhofie, 16 lutego 1985 roku w Ruhpolding, 3 marca 1985 roku w Lahti, 9 marca 1985 roku w Oslo, 14 lutego 1987 roku w Lake Placid, 14 marca 1987 roku w Lillehammer, 21 stycznia 1988 roku w Anterselvie, 23 lutego 1988 roku w Calgary, 12 marca 1988 roku w Oslo i 28 stycznia 1989 roku w Ruhpolding. Ostatnie podium w zawodach tego cyklu wywalczył 13 grudnia 1989 roku w Les Saisies, zajmując trzecie miejsce w biegu indywidualnym. Najlepsze wyniki osiągał w sezonach 1983/1984, 1984/1985 i 1986/1987, kiedy zwyciężał w klasyfikacji generalnej.

W 1983 roku wystąpił na mistrzostwach świata w Anterselvie, gdzie zajął drugie miejsce w biegu indywidualnym. Rozdzielił tam na podium swego rodaka - Franka Ullricha i Petera Angerera z RFN. Wspólnie z kolegami z reprezentacji zajął też drugie miejsce w sztafecie, a w sprincie był czwarty. Walkę o podium przegrał tam z Austriakiem Alfredem Ederem. Srebro w biegu indywidualnym zdobył też podczas rozgrywanych rok później igrzysk olimpijskich w Sarajewie, plasując się za Angererem, a przed Eirikiem Kvalfossem z Norwegii. Był tam też siódmy w sprincie i czwarty w sztafecie.

Z mistrzostw świata w Ruhpolding w 1985 roku wrócił z trzema medalami. Najpierw ponownie zajął drugie miejsce w biegu indywidualnym, rozdzielając Jurija Kaszkarowa z ZSRR i Tapio Piiponena z Finlandii. Następnie zdobył swój pierwszy tytuł mistrzowski wygrywając w sprincie, a na zakończenie zajął drugie miejsce w sztafecie. Kolejne trzy medale zdobył na mistrzostwach świata w Lake Placid w 1987 roku. Zwyciężył w sprincie i biegu indywidualnym, a razem z Jürgenem Wirthem, Matthiasem Jacobem i André Sehmischem był też najlepszy w sztafecie. W międzyczasie zdobył też trzeci srebrny medal w sztafecie, na mistrzostwach świata w Oslo rok wcześniej.

Na igrzyskach olimpijskich w Calgary w 1988 roku zwyciężył w obu konkurencjach indywidualnych, zostając pierwszym biathlonistą w historii, który tego dokonał. Na tej samej imprezie sztafeta NRD zajęła piąte miejsce. Ostatni medal wywalczył podczas mistrzostw świata w Feistritz w 1989 roku, razem z Frankiem Luckiem, André Sehmischem i Birkiem Andersem zwyciężając w sztafecie. Brał też udział w igrzyskach olimpijskich w Albertville w 1992 roku, ale nie zdobył medalu. W biegu indywidualnym zajął dopiero 53. miejsce, w sprincie był dziewiąty, a w sztafecie nie wystąpił. Poza tym dwukrotnie wygrywał rywalizację w sprincie na Holmenkollen ski festival (1985 i 1988).

Po zakończeniu kariery pracował między innymi jako komentator dla stacji Eurosport.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
1984 Sarajewo 2. 7. nd. nd. 4. nd.
1988 Calgary 1. 1. nd. nd. 5. nd.
1992 Albertville 53. 9. nd. nd. nd.

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
1983 Anterselva 2. 4. nd. nd. 2. nd.
1985 Ruhpolding 2. 1. nd. nd. 2. nd.
1986 Oslo 23. 8. nd. nd. 2. nd.
1987 Lake Placid 1. 1. nd. nd. 1. nd.
1989 Feistritz 8. 5. nd. nd. 1. nd.
1991 Lahti 7. nd. nd. nd.

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
1982/1983 4.
1983/1984 1.
1984/1985 1.
1985/1986 12.
1986/1987 1.
1987/1988 8.
1988/1989 7.
1989/1990 40.
1990/1991 27.
1991/1992 25.

Miejsca na podium chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Lp. Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Lokata Pudła Czas biegu Strata Zwycięzca
1. 11 lutego 1983 Włochy Anterselva Sprint na 10 km 3. 0+1 32:18,9 +33,1 Algimantas Šalna
2. 23 lutego 1983 Włochy Anterselva Bieg indywidualny na 20 km 2. 1+0+0+0 1:05:00,9 +16,9 Frank Ullrich
3. 10 marca 1983 Norwegia Oslo Sprint na 10 km 1. 0+0 31:27,8
4. 12 stycznia 1984 Szwajcaria Pontresina Bieg indywidualny na 20 km 2. 3 1:02:05,0 +1:08,7 Fritz Fischer
5. 14 stycznia 1984 Szwajcaria Pontresina Sprint na 10 km 2. 2+1 29:29,4 +34,9 Eirik Kvalfoss
6. 21 stycznia 1984 Ruhpolding Sprint na 10 km 3. 2+0 30:19,5 +4,0 Peter Angerer
7. 11 lutego 1984 Sarajewo Bieg indywidualny na 20 km 2. 0+0+2+1 1:11:52,7 +1:28,7 Peter Angerer
8. 1 marca 1984 Oberhof Bieg indywidualny na 20 km 2. 0+0+1+0 1:05:26,5 +18,1 Jurij Kaszkarow
9. 3 marca 1984 Oberhof Sprint na 10 km 1. 1+0 30:50,6
10. 8 marca 1984 Norwegia Oslo Sprint na 10 km 3. 0+1 32:00,0 +18,3 Eirik Kvalfoss
11. 17 stycznia 1985 Oberhof Bieg indywidualny na 20 km 2. 1+1+1+1 1:07:30,3 +1:23,9 Peter Angerer
12. 19 stycznia 1985 Oberhof Sprint na 10 km 1. 0+1 28:50,8
13. 24 stycznia 1985 Włochy Anterselva Bieg indywidualny na 20 km 1. 0+0+2+2 1:11:39,4
14. 14 lutego 1985 Ruhpolding Bieg indywidualny na 20 km 2. 0+1+0+1 57:30,3 +1:48,3 Jurij Kaszkarow
15. 16 lutego 1985 Ruhpolding Sprint na 10 km 1. 0+1 30:25,2
16. 1 marca 1985 Finlandia Lahti Bieg indywidualny na 20 km 2. 0+1+0+0 1:18:16,9 +30,4 Siergiej Antonow
17. 3 marca 1985 Finlandia Lahti Sprint na 10 km 1. 0+1 34:32,2
18. 7 marca 1985 Norwegia Oslo Bieg indywidualny na 20 km 3. 0+0+0+1 57:35,5 +1:45,7 Peter Angerer
19. 9 marca 1985 Norwegia Oslo Sprint na 10 km 1. 0+1 29:51,4
20. 25 stycznia 1986 Austria Feistritz Sprint na 10 km 3. 0+1 25:56,8 +39,3 Andriej Niepiein
21. 1 lutego 1986 Oberhof Sprint na 10 km 3. 1 30:58,0 +43,0 Matthias Jacob
22. 20 grudnia 1986 Austria Obertilliach Sprint na 10 km 2. 1+2 36:14,7 +17,6 Roger Westling
23. 15 stycznia 1987 Włochy Anterselva Bieg indywidualny na 20 km 1. 0+1+1+0 1:02:57,5
24. 17 stycznia 1987 Włochy Anterselva Sprint na 10 km 2. 0+1 28:49,3 +46,5 Aleksandr Popow
25. 12 lutego 1987 Stany Zjednoczone Lake Placid Bieg indywidualny na 20 km 1. 0+1+0+0 1:00:00,4
26. 14 lutego 1987 Stany Zjednoczone Lake Placid Sprint na 10 km 1. 0+1 29:49,6
27. 12 marca 1987 Norwegia Lillehammer Bieg indywidualny na 20 km 2. 0+0+0+1 54:44,2 +11,6 Matthias Jacob
28. 14 marca 1987 Norwegia Lillehammer Sprint na 10 km 3. 0+0 26:02,0 +21,8 Peter Angerer
29. 21 stycznia 1988 Włochy Anterselva Sprint na 10 km 1. 0+2 29:21,6
30. 20 lutego 1988 Kanada Calgary Bieg indywidualny na 20 km 1. 1+1+0+1 56:33,3
31. 23 lutego 1988 Kanada Calgary Sprint na 10 km 1. 0+1 25:08,1
32. 12 marca 1988 Norwegia Oslo Sprint na 10 km 1. 0+0 28:10,6
33. 15 grudnia 1988 Francja Les Saisies Bieg indywidualny na 20 km 3. 1+0+0+1 1:04:12,4 +36,6 Birk Anders
34. 21 stycznia 1989 Borowec Sprint na 10 km 3. 0+2 25:40,8 +47,4 Birk Anders
35. 26 stycznia 1989 Ruhpolding Bieg indywidualny na 20 km 3. 0+1+0+1 54:24,5 +53,9 Siergiej Bułygin
36. 28 stycznia 1989 Ruhpolding Sprint na 10 km 1. 0+0 26:44,8
37. 13 grudnia 1990 Francja Les Saisies Bieg indywidualny na 20 km 3. 0+1+0+2 1:08:31,8 +2:39,8 Siergiej Czepikow

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]