Frank Ullrich – Wikipedia, wolna encyklopedia

Frank Ullrich
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

24 stycznia 1958
Trusetal

Klub

ASK Vorwärts Oberhof

Wzrost

185 cm

Debiut w PŚ

14.01 1978, Ruhpolding (3. miejsce - sprint)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  NRD
Igrzyska olimpijskie
złoto Lake Placid 1980 sprint
srebro Lake Placid 1980 sztafeta
srebro Lake Placid 1980 b.indywidualny
brąz Innsbruck 1976 sztafeta
Mistrzostwa świata
złoto Hochfilzen 1978 sprint
złoto Hochfilzen 1978 sztafeta
złoto Ruhpolding 1979 sprint
złoto Ruhpolding 1979 sztafeta
złoto Lahti 1981 sprint
złoto Lahti 1981 sztafeta
złoto Mińsk 1982 sztafeta
złoto Mińsk 1982 b.indywidualny
złoto Anterselva 1983 b.indywidualny
srebro Hochfilzen 1978 b.indywidualny
srebro Lahti 1981 b.indywidualny
srebro Mińsk 1982 sprint
srebro Anterselva 1983 sztafeta
brąz Vingrom 1977 sztafeta
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Vingrom 1977 b.indywidualny
złoto Anterselva 1975 sztafeta
brąz Anterselva 1975 sprint
Puchar Świata
Kryształowa kula
1977/1978
Kryształowa kula
1979/1980
Kryształowa kula
1980/1981
Kryształowa kula
1981/1982
2. miejsce
1978/1979
3. miejsce
1982/1983

Frank Ullrich (ur. 24 stycznia 1958 w Trusetal) – niemiecki biathlonista reprezentujący NRD, wielokrotny medalista mistrzostw świata i igrzysk olimpijskich oraz czterokrotny zdobywca Pucharu Świata.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze sukcesy w karierze osiągnął w 1975 roku, kiedy podczas mistrzostw świata juniorów w Anterselvie zdobył złoty medal w sztafecie i brązowy w sprincie. Rok później wystartował na igrzyskach olimpijskich w Innsbrucku, gdzie wspólnie z Karlem-Heinzem Menzem, Manfredem Beerem i Manfredem Geyerem wywalczył brązowy medal w sztafecie. W biegu indywidualnym nie wziął udziału. W 1977 roku zdobywał medale jako junior i senior. Najpierw został mistrzem świata juniorów w biegu indywidualnym, a parę dni później z Beerem, Geyerem i Klausem Siebertem zajął trzecie miejsce w sztafecie na mistrzostwach świata w Vingrom.

W styczniu 1978 roku zadebiutował w zawodach Pucharu Świata. Już w drugich zawodach sezonu, 14 stycznia w Ruhpolding rywalizację w sprincie ukończył na trzeciej pozycji. Wyprzedzili go jedynie Sigleif Johansen z Norwegii oraz kolejny reprezentant NRD - Eberhard Rösch. Osiem dni później w Anterselvie odniósł swoje pierwsze pucharowe zwycięstwo, wygrywając bieg indywidualny. Następnie wystąpił na mistrzostwach świata w Hochfilzen, gdzie zdobył trzy medale. Zwyciężył tam w sprincie i sztafecie, a w biegu indywidualnym zajął drugie miejsce, rozdzielając Norwega Odda Lirhusa i Eberharda Röscha. W marcu odniósł kolejne zwycięstwo, wygrywając sprint w Murmańsku. W klasyfikacji generalnej sezonu 1977/1978 zajął pierwsze miejsce, zostając tym samym pierwszym w historii zdobywcą Pucharu Świata. W kolejnym sezonie wielokrotnie plasował się w pierwszej dziesiątce zawodów pucharowych, jednak na podium stanął trzy razy. Odniósł jedno zwycięstwo, podczas mistrzostw świata w Ruhpolding, wygrywając 31 stycznia 1979 roku w sprincie. Zwyciężył także w sztafecie, a w biegu indywidualnym był czwarty, przegrywając walkę o podium z Sigleifem Johansenem. W klasyfikacji generalnej sezonu 1978/1979 zajął drugie miejsce, ulegając tylko Klausowi Siebertowi.

W sezonach 1979/1980, 1980/1981 i 1981/1982 trzy razy z rzędu zdobywał Puchar Świata. To osiągnięcie wyrównał dopiero Raphaël Poirée w sezonie 2001/2002. W tym czasie Ullrich 18 razy stawał na podium zawodów pucharowych, odnosząc przy tym 11 zwycięstw. Jest jednym z czterech biathlonistów, którzy zdobyli Puchar Świata co najmniej czterokrotnie, dokonali tego także Raphaël Poirée, Ole Einar Bjørndalen i Martin Fourcade. Na igrzyskach olimpijskich w Lake Placid w 1980 roku zdobył trzy medale. Najpierw zdobył srebrny medal w biegu indywidualnym, plasując się za Anatolijem Alabjewem z ZSRR, a przed Eberhardem Röschem. Trzy dni później zwyciężył w sprincie, wyprzedzając Władimira Alikina z ZSRR i Alabjewa. Został jednocześnie pierwszym w historii mistrzem olimpijskim w tej konkurencji. Ponadto wspólne z Mathiasem Jungiem, Siebertem i Röschem wywalczył srebrny medal w sztafecie. Na rozgrywanych w 1981 roku mistrzostwach świata w Lahti był najlepszy w sztafecie i sprincie, a w biegu indywidualnym był drugi, rozdzielając dwóch reprezentantów Finlandii: Heikkiego Ikolę i Erkkiego Antilę. Trzy medale wywalczył też podczas mistrzostw świata w Mińsku w 1982 roku. Tym razem złote medale zdobył w sztafecie i biegu indywidualnym, a srebrny w sprincie, w którym uległ tylko Norwegowi Eirikowi Kvalfossowi.

Sezon 1982/1983 ukończył na trzeciej pozycji, za Peterem Angererem z RFN i Eirikiem Kvalfossem. Cztery razy stawał na podium, odnosząc przy tym dwa zwycięstwa. Ostatni raz na podium indywidualnych zawodów PŚ stanął 23 lutego 1983 roku w Anterselvie, zwyciężając w biegu indywidualnym. Jednocześnie zdobył złoty medal Mistrzostw Świata w Biathlonie 1983. Na tej samej imprezie był też ósmy w sprincie, a razem z Mathiasem Jungiem, Frankiem-Peterem Roetschem i Matthiasem Jacobem zajął drugie miejsce w sztafecie. Startował jeszcze w sezonie 1983/1984, jednak w indywidualnych startach nie stanął na podium. Najlepszy wynik osiągnął 21 stycznia 1984 roku w Ruhpolding, gdzie był czwarty w sprincie. W klasyfikacji generalnej zajął ostatecznie 24. miejsce. Brał też udział w igrzyskach olimpijskich w Sarajewie w 1984 roku, zajmując piąte miejsce w biegu indywidualnym, siedemnaste w sprincie i czwarte w sztafecie.

Po zakończeniu czynnej kariery został trenerem. Trenował między innymi reprezentację NRD w latach 1987-1990 oraz niemieckich biathlonistów w latach 1998-2010. W 2012 roku zastąpił Jochena Behle na stanowisku trenera męskiej reprezentacji Niemiec w biegach narciarskich. Trzy lata później zrezygnował[1].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
1976 Innsbruck nd. nd. nd. 3. nd.
1980 Lake Placid 2. 1. nd. nd. 2. nd.
1984 Sarajewo 5. 17. nd. nd. 4. nd.

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
1977 Vingrom nd. nd. 3. nd.
1978 Hochfilzen 2. 1. nd. nd. 1. nd.
1979 Ruhpolding 4. 1. nd. nd. 1. nd.
1981 Lahti 2. 1. nd. nd. 1. nd.
1982 Mińsk 1. 2. nd. nd. 1. nd.
1983 Anterselva 1. 8. nd. nd. 2. nd.

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
1977/1978 1.
1978/1979 2.
1979/1980 1.
1980/1981 1.
1981/1982 1.
1982/1983 3.
1983/1984 24.

Miejsca na podium chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Lp. Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Lokata Pudła Czas biegu Strata Zwycięzca
1. 14 stycznia 1978 Ruhpolding Sprint na 10 km 3. 2 35:38,5 +24,5 Sigleif Johansen
2. 22 lutego 1978 Włochy Anterselva Bieg indywidualny na 20 km 1. ? ?
3. 2 marca 1978 Austria Hochfilzen Bieg indywidualny na 20 km 2. 1+1+0+0 1:05:26,3 +9,4 Odd Lirhus
4. 4 marca 1978 Austria Hochfilzen Sprint na 10 km 1. 0+0 32:17,4
5. 27 marca 1978 Murmańsk Sprint na 10 km 1. ? ?
6. 11 stycznia 1979 Czechosłowacja Jáchymov Sprint na 10 km 2. 3 36:38,0 +36,0 Rudolf Horn
7. 31 stycznia 1979 Ruhpolding Sprint na 10 km 1. 0+0 40:35,3
8. 6 kwietnia 1979 Norwegia Bardufoss Bieg indywidualny na 20 km 2. 1 1:06:45,0 +41,0 Aleksandr Tichonow
9. 19 stycznia 1980 Ruhpolding Sprint na 10 km 1. 3 34:52,0
10. 24 stycznia 1980 Włochy Anterselva Bieg indywidualny na 20 km 2. 2 1:08:44,0 +32,0 Klaus Siebert
11. 26 stycznia 1980 Włochy Anterselva Sprint na 10 km 1. 2 34:51,7
12. 16 lutego 1980 Stany Zjednoczone Lake Placid Bieg indywidualny na 20 km 2. 1+0+1+1 1:08:16,3 +11,4 Anatolij Alabjew
13. 19 lutego 1980 Stany Zjednoczone Lake Placid Sprint na 10 km 1. 0+2 32:10,69
14. 15 marca 1980 Finlandia Lahti Sprint na 10 km 2. 2+2 36:00,6 +43,9 Władimir Gawrikow
15. 20 marca 1980 Szwecja Hedenäset Bieg indywidualny na 20 km 2. ? ? ? Klaus Siebert
16. 22 marca 1980 Szwecja Hedenäset Sprint na 10 km 1. 1 30:28,0
17. 27 marca 1980 Murmańsk Bieg indywidualny na 20 km 1. ? ?
18. 14 stycznia 1981 Ruhpolding Bieg indywidualny na 20 km 2. 1 1:08:27,4 +42,5 Władimir Alikin
19. 31 stycznia 1981 Ruhpolding Sprint na 10 km 1. ? 34:29,8
20. 12 lutego 1981 Finlandia Lahti Bieg indywidualny na 20 km 2. 0+0+2+0 1:13:07,2 +1:02,4 Heikki Ikola
21. 14 lutego 1981 Finlandia Lahti Sprint na 10 km 1. 0+1 33:08,5
22. 16 stycznia 1982 Szwajcaria Egg Sprint na 10 km 1. 0+0 33:25,4
23. 23 stycznia 1982 Włochy Anterselva Sprint na 10 km 1. 0+0 31:31,0
24. 28 stycznia 1982 Ruhpolding Bieg indywidualny na 20 km 2. ? 1:08:10,0
25. 10 lutego 1982 Mińsk Bieg indywidualny na 20 km 1. 1+1+0+0 1:07:17,0
26. 13 lutego 1982 Mińsk Sprint na 10 km 2. 1+1 33:03,2 +5,9 Eirik Kvalfoss
27. 27 stycznia 1983 Ruhpolding Bieg indywidualny na 20 km 3. 0+1+0+0 1:11:21,7 +1:22,0 Peter Angerer
28. 28 stycznia 1983 Ruhpolding Sprint na 10 km 2. 0+0 35:16,8 +39,2 Eirik Kvalfoss
29. 9 lutego 1983 Włochy Anterselva Bieg indywidualny na 20 km 1. 0+1+1+1 1:10:18,4
30. 23 lutego 1983 Włochy Anterselva Bieg indywidualny na 20 km 1. 0+1+0+0 1:05:00,9

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]