Franky Van der Elst – Wikipedia, wolna encyklopedia

Franky Van Der Elst

Data i miejsce urodzenia	30 kwietnia 1961 Opwijk
Pozycja	pomocnik
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1978–1984 RWD Molenbeek 104 (5) 1984–1999 Club Brugge 465 (15) W sumie: 569 (20)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1982–1998  Belgia 86 (1)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1999–2003 Germinal Beerschot Antwerpia 2003–2004 KSC Lokeren 2008 FC Brussels 2009–2011 Lommel United 2011–2012 Sint-Truidense VV 2014–2016 KSV Roeselare 2018 KV Oostende (asystent) 2019 KV Oostende
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Franky Van Der Elst (ur. 30 kwietnia 1961 w Opwijk) – belgijski piłkarz występujący na pozycji pomocnika, później trener. Jest uważany za jednego z najwybitniejszych belgijskich zawodników oraz jedną z największych legend klubu Club Brugge. W 2004 roku Brazylijczyk Pelé umieścił go na liście stu najlepszych piłkarzy świata.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Franky Van Der Elst zawodową karierę rozpoczynał w 1978 roku w RWD Molenbeek. Przez pierwsze trzy lata gry w tym zespole pełnił rolę rezerwowego i na boisku pojawił się tylko siedem razy. Regularnie zaczął grywać w sezonie 1981/1982, kiedy to wystąpił w 33 ligowych pojedynkach. Od tego momentu belgijski pomocnik nie oddał miejsca w podstawowej jedenastce i rozegrał łącznie 104 spotkania. Latem 1984 roku Van Der Elst trafił do jednego z najbardziej utytułowanych klubów w kraju – Club Brugge, gdzie od razu przebił się do pierwszego składu. Na Stadionie Jana Breydela spędził piętnaście lat, w czasie których odnosił wielkie krajowe sukcesy. Pięć razy zdobył mistrzostwo, cztery razy puchar oraz osiem razy superpuchar Belgii. W 1990 i 1996 roku został wybierany najlepszym zawodnikiem na krajowych boiskach. Łącznie dla ekipy "Blauw en Zwart" Franky rozegrał aż 465 meczów ligowych.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Van Der Elst w reprezentacji Belgii zadebiutował w 1982 roku. W 1986 roku został powołany na mistrzostwa świata. Na meksykańskich boiskach wystąpił w trzech pierwszych spotkaniach, a "Czerwone Diabły" na mundialu tym zajęły czwarte miejsce. W 1990 roku Franky także otrzymał powołanie na mistrzostwa świata. Zagrał w każdym z pojedynków w pełnym wymiarze czasowym, a Belgowie zostali wyeliminowali w 1/8 finału przez Anglików. W 1994 roku Van Der Elst po raz trzeci w karierze pojechał na mundial. Podobnie jak na poprzednich mistrzostwach wychowanek Molenbeek był podstawowym zawodnikiem swojej drużyny. Belgowie także dotarli do 1/8 finału, gdzie tym razem lepsi od nich okazali się Niemcy. Ostatnią wielką imprezą w karierze Van Der Elsta były mistrzostwa świata w 1998 roku. Na nich Belg pojawił się na boisku we wszystkich trzech pojedynkach ekipy Georges'a Leekensa, jednak tylko w spotkaniu przeciwko Holandii rozegrał pełne 90 minut. Łącznie dla drużyny narodowej Van Der Elst wystąpił w 86 meczach.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

W 1999 roku Van Der Elst został trenerem zespołu Germinal Beerschot Antwerpia. Pracował w nim przez trzy sezony, jednak nie odniósł żadnych sukcesów. Następnie przyjął ofertę z KSC Lokeren, lecz w drużynie tej spędził tylko jeden sezon. W 2008 roku Franky był szkoleniowcem FC Brussels.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Franky Van der Elst w bazie National Football Teams (ang.)