Franz Tunder – Wikipedia, wolna encyklopedia

Franz Tunder
Data i miejsce urodzenia

1614
Bannesdorf

Pochodzenie

niemieckie

Data i miejsce śmierci

5 listopada 1667
Lubeka

Instrumenty

organy

Gatunki

muzyka poważna, muzyka barokowa

Zawód

kompozytor, organista

podpis

Franz Tunder (ur. 1614 w Bannesdorfie na wyspie Fehmarn, zm. 5 listopada 1667 w Lubece[1][2]) – niemiecki kompozytor i organista.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Przypuszczalnie był uczniem Christiana Prussego, kantora w Burg auf Fehmarn[1]. W 1632 roku przebywał w Kopenhadze[1]. Od 1632 do 1641 roku był organistą na dworze księcia Fryderyka III w Gottorp[1][2]. Studiował też w tym czasie u Johanna Heckelauera, ucznia Girolamo Frescobaldiego[2]. Od 1641 roku pełnił funkcję organisty kościoła Mariackiego w Lubece[1][2]. Od 1646 roku organizował też w mieście Abendmusiken, cykl cotygodniowych koncertów czwartkowych, w czasie których improwizowano na organach[1]. Jego następcą na stanowisku organisty kościoła Mariackiego został zięć, Dietrich Buxtehude[2].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Jego spuścizna zachowała się tylko fragmentarycznie, obejmuje 14 kompozycji na organy, 17 religijnych utworów wokalno-instrumentalnych i jedną symfonię[1][2]. Preludia organowe Tundera, zawierające epizody toccatowe i odcinki fugowane, reprezentują styl typowy dla północnoniemieckiej szkoły organowej[1]. W utworach wokalno-instrumentalnych, przeznaczonych na 1–6 głosów wokalnych, instrumenty i basso continuo, opierał się na tekstach i melodiach z chorału protestanckiego[1]. Jego Wend ab deinen Zorn uznawane jest za jeden z pierwszych przykładów północnoniemieckiej kantaty chorałowej[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 11. Część biograficzna t–v. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2009, s. 161–162. ISBN 978-83-224-0905-3.
  2. a b c d e f Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 6 Stre–Zyli. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3692. ISBN 0-02-865571-0.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]