Fritz Bayerlein – Wikipedia, wolna encyklopedia

Fritz Bayerlein
Ilustracja
generał porucznik generał porucznik
Data i miejsce urodzenia

14 stycznia 1899
Würzburg

Data i miejsce śmierci

30 stycznia 1970
Würzburg

Przebieg służby
Lata służby

1917–1945

Siły zbrojne

Armia Cesarstwa Niemieckiego
Reichswehra
Wehrmacht

Stanowiska

dowódca:
3 Dywizji Pancernej
Dywizji Panzer Lehr

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego z liśćmi dębu i mieczami Złoty Krzyż Niemiecki (III Rzesza) Krzyż Żelazny (1813) I Klasy Krzyż Żelazny (1813) II Klasy Krzyż Honorowy dla Walczących na Froncie (III Rzesza) Czarna odznaka za rany (Cesarstwo Niemieckie) Srebrna odznaka za rany (III Rzesza) Odznaka za 18-letnią Służbę w Heer lub Kriegsmarine

Fritz Bayerlein (ur. 14 stycznia 1899 w Würzburgu, zm. 30 stycznia 1970 tamże) – niemiecki oficer Wehrmachtu w randze generalleutnanta. Służył w czasie I i II wojny światowej. Za swoją służbę został odznaczony Krzyżem Rycerskim Krzyża Żelaznego z Liśćmi Dębu i Mieczami.

I wojna światowa i okres międzywojenny[edytuj | edytuj kod]

Wstąpił do armii niemieckiej jako szeregowy w 1917 roku. Walczył na froncie zachodnim w 9 Bawarskim Pułku Piechoty. Walcząc w szeregach 4 Pułku Piechoty został ranny i otrzymał Krzyż Żelazny 1. klasy. Po wojnie był przez pewien czas w ochotniczym batalionie piechoty, ale w maju 1919 roku został przeniesiony do 45 Pułku. W 1921 roku ukończył kurs oficerski. Był jednym z tych oficerów, którzy uniknęli usunięcia z armii w czasach Republiki Weimarskiej i dosłużył się stopnia majora.

II wojna światowa[edytuj | edytuj kod]

Podczas kampanii wrześniowej służył jako szef sztabu generała Heinza Guderiana. Pozostał na tym stanowisku w czasie ofensywy na zachodzie i ataku na Francję.

Następny przydział Bayerlein otrzymał w Afryce Północnej. 30 sierpnia 1942 roku przejął dowództwo od generała Walthera Nehringa w czasie bitwy pod Alam Halfa. Później służył pod feldmarszałkiem Erwinem Rommlem oraz generałem Wilhelmem von Thomą. Samodzielne dowództwo otrzymał znowu 4 listopada 1942 roku, gdy Brytyjczycy wzięli do niewoli generała von Thomę pod El Alamein. Kiedy Rommel opuścił Tunezję w marcu 1943 roku, po nieudanym ataku pod Medenine (operacja Capri), Bayerlein został niemieckim oficerem łącznikowym w sztabie włoskiego generała Giovanni Messe. W praktyce Bayerlein nie zawsze zgadzał się ze swoim nowym przełożonym i często działał na własną rękę. W trakcie walk w Afryce Bayerlein dorobił się reumatyzmu. Z tego powodu został odesłany na urlop zdrowotny do Włoch, jeszcze przed kapitulacją niemieckich jednostek w Afryce 12 maja 1943 roku.

W październiku 1943 roku Bayerlein został przeniesiony na front wschodni jako dowódca 3 Dywizji Pancernej. Wbrew rozkazowi Adolfa Hitlera przełamał radzieckie okrążenie pod Kirowohradem. 10 stycznia 1944 roku zostaje mianowany dowódcą nowo utworzonej Dywizji Panzer Lehr. Razem z nią został w marcu 1944 roku przeniesiony na szkolenie na Węgry.

Po wylądowaniu aliantów w Normandii dywizja Panzer Lehr została skierowana do walki w rejonie Caen i poniosła duże straty w czasie dywanowego nalotu w okolicach Saint-Lô (w czasie operacji Cobra).

W czasie ofensywy w Ardenach Bayerlein służył pod generałem Hasso von Manteuffelem.

Później Bayerlein cały czas dowodził 53 Korpusem. 15 kwietnia 1945 generał Fritz Bayerlein razem ze swoimi jednostkami poddał się oddziałom amerykańskiej 7 Dywizji Zmotoryzowanej w Zagłębiu Ruhry. Nie omieszkał nadmienić oficerom amerykańskim biorącym go do niewoli, że praktycznie w dużej części jest Żydem.

Został zwolniony z niewoli 2 kwietnia 1947 roku. Po wojnie napisał wiele prac o tematyce historycznej i militarnej – był zaangażowany w pierwsze poważne studia nad historią II wojny światowej.

Zmarł w rodzinnym Würzburgu 30 stycznia 1970 roku.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Berger, Florian, Mit Eichenlaub und Schwertern. Die höchstdekorierten Soldaten des Zweiten Weltkrieges. Selbstverlag Florian Berger, 2006. ISBN 3-9501307-0-5.
  • Fellgiebel, Walther-Peer. Die Träger des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939-1945. Friedburg, Germany: Podzun-Pallas, 2000. ISBN 3-7909-0284-5.
  • Patzwall, Klaus D. and Scherzer, Veit. Das Deutsche Kreuz 1941-1945 Geschichte und Inhaber Band II. Norderstedt, Germany: Verlag Klaus D. Patzwall, 2001. ISBN 3-931533-45-X.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Bayerlein, Fritz Hermann Michael - TracesOfWar.com [online], www.tracesofwar.com [dostęp 2021-06-10].