Fritz Cockerell – Wikipedia, wolna encyklopedia

Fritz Cockerell, właśc. Friedrich Gockerell (ur. 25 listopada 1889 w Monachium, zm. 16 kwietnia 1965 tamże)^[1] – niemiecki konstruktor silników, motocykli i samochodów.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodzony jako Friedrich Gockerell rzadko używał pełnego imienia. Zmiana pisowni nazwiska na Cockerell spowodowna była bardziej angielskim brzmieniem co miało zaowocować zwiększeniem sprzedaży jego produktów. Również w nazwach firm stosował pisownię przez C. Na nazwisko Cockerell są również wystawione dokumenty jego patentów^[2].

Rozpoczął pracę jako mechanik w zakładach lotniczych, a następnie w zakładach budowy turbin parowych. Następnie rozpoczął pracę w Rapp Motorenwerke, które po połączeniu się z Gustav Otto Maschinenfabrik stworzyły BMW. Pracował tam jako inżynier, a następnie jako kierownik warsztatu Deutschen-Megola-Werke G.m.b.H. Firmę tę utworzył wraz z Hansem Meixnerem i Otto Landgrafem by produkować przednionapędowe motocykle Megola z pięciocylindrowym silnikiem rotacyjnym.

W 1921 stworzył lekki silnik pomocniczy do rowerów montowany nad tylnym kołem^[3]. Na jego bazie skonstruował w 1922 lekki motocykl Cockerell z leżącym, chłodzonym powietrzem i cieczą silnikiem o pojemności 110 cm³ i mocy 1,5KM. W 1924 powstała wersja z silnikiem 138cm³, a później 169,5cm³, która zdobyła Motocyklowe Mistrzostwo Niemiec w klasie 175 cm³.

Skonstruował również rodzinę ośmiocylindrowych silników dwusuwowych do popularnych samochodów jak również silnik czterocylindrowy, który był wykorzystywany w prototypach samochodów i motocykli^[4].

W późniejszych latach prowadził badania nad silnikami Diesla do samolotów, turbinami i silnikiem Wankla.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]