Gaetano Braga – Wikipedia, wolna encyklopedia

Gaetano Braga
Data i miejsce urodzenia	9 czerwca 1829 ; Giulianova
Pochodzenie	włoskie
Data i miejsce śmierci	21 listopada 1907 ; Mediolan
Instrumenty	wiolonczela
Gatunki	muzyka poważna, muzyka romantyczna
Zawód	kompozytor, wiolonczelista
	Multimedia w Wikimedia Commons

Gaetano Braga (ur. 9 czerwca 1829 w Giulianova, zm. 21 listopada 1907 w Mediolanie) – włoski wiolonczelista i kompozytor okresu romantyzmu.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Od wczesnej młodości zdradzał zainteresowanie muzyką. Studiował w Neapolu, gdzie jego mistrzem był Saverio Mercadante. W wieku 14 lat rozpoczął naukę gry na wiolonczeli. Z koncertami wiolonczelowymi występował w całej Europie, zwłaszcza w miastach niemieckich, w Wiedniu, Paryżu i Florencji. Większość życia spędził w Paryżu i Londynie. Jako kompozytor największy sukces odniósł operami Il ritratto, Reginella i Caligola. W Mediolanie skomponował operę na motywach dramatu Ruy Blas Victora Hugo, która nigdy nie została wystawiona, ponieważ jury teatru La Scala wybrało dzieło Filippa Marchettiego pod tym samym tytułem.

Za jego najpopularniejszy utwór uchodzi Leggenda valacca (ang. Angel's Serenade) na głos i wiolonczelę. Ta pieśń, wspomniana w opowiadaniu Antona Czechowa Czarny mnich, dialogową formą nawiązuje do ballady Król elfów Goethego. Jej treścią jest rozmowa zmartwionej matki z córką, podążającą za głosem przyzywającego ją anioła.

W domu, gdzie Gaetano Braga przyszedł na świat, obecnie mieści się poświęcone mu muzeum.

Główne dzieła[edytuj | edytuj kod]

Muzyka kameralna[edytuj | edytuj kod]

2 koncerty wiolonczelowe
kwintet wiolonczelowy

Opery[edytuj | edytuj kod]

Alina albo La spregiata, z librettem Leone Emanuele Barderego, 1853
Estella di San Germano, z librettem Achille'a de Lauzières'a, 1857
Il ritratto, z librettem Achille'a de Lauzières'a, 1858
Margherita la mendicante, z librettem Francesca Marii Piave, 1860
Mormile, z librettem Francesca Marii Piave, 1862
Gli avventurieri, z librettem Antonia Ghislanzoniego, 1867
Ruy Blas, z librettem Giovanniego Peruzziniego, później przerobionym przez Antonia Ghislanzoniego, 1865
Reginella, z librettem Antonia Ghislanzoniego, 1871
Caligola, z librettem Antonia Ghislanzoniego, 1873

Pieśni salonowe[edytuj | edytuj kod]

Zbiory pieśni[edytuj | edytuj kod]

Six mélodies, zbiór zadedykowany Pauline Viardot
- À une fleur, do słów Alfreda de Musseta
- Mandoline, do słów Eugène'a Bercioux
- Ninon, do słów Alfreda de Musseta
- À quoi bon entendre, do słów Victora Hugo
- Adieux à Suzon, do słów Alfreda de Musseta
- L'infinito, do słów Giacoma Leopardiego
Mélodie, zbiór zadedykowany Adelaide Borghi-Mamo
- I giuramenti
- L'invito, do słów Giuseppe Torrego
- L'anello, il rosario e la ciarpa, do słów Marca Marcelliana Marcella
- Mergellina, do słów Giuseppe Torrego
- La serenata albo Leggenda valacca, do słów Marca Marcelliana Marcella
- Nellina, do słów Achille'a de Lauzières'a
Notti lombarde, zbiór zadedykowany markizie Cristinie Stampa di Soncino Morosini
- La Zingara e la fanciulla
- Io son passata a casa del mio bene
- Non mi toccate
- Tempesta
- Fuggiam
- Non contemplare, o vergine

Poza zbiorami[edytuj | edytuj kod]

Il canto della ricamatrice, do słów Antonia Fogazzaro
Le vase brisé, do słów Sully'ego Prudhomme'a
Nella notte, do słów Nettiego
Non ti fidar

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Badalì Renato, Dizionario della musica italiana. La musica strumentale, Tascabili Economici Newton, Roma 1996, ISBN 88-8183-509-6.
Baker Theodore, Slonimsky Nicolas, Dictionnaire biographique des musiciens, Robert Laffont, Paris 1995, t. 1, ISBN 2-221-06510-7.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Gaetano Braga – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project
Gaetano Braga – nuty w bibliotece Polona