Gaetano Kanizsa – Wikipedia, wolna encyklopedia

Gaetano Kanizsa (ur. 18 sierpnia 1913 w Trieście, zm. 13 marca 1993 we Włoszech) – włoski psycholog i artysta, założyciel Instytutu Psychologii w Trieście.

Jego ojciec był Węgrem, a matka Słowenką. Uczęszczał do liceum klasycznego we Włoszech[1], następnie w 1938 roku napisał pracę dyplomową nt. pamięci ejdetycznej i uzyskał stopień akademicki laurea[1] na Uniwersytecie w Padwie. W 1947 roku został asystentem na Uniwersytecie we Florencji. Sześć lat później powrócił do Triestu, by tam pracować jako profesor przez następne 30 lat. Przeszedł na emeryturę w 1988 roku, lecz badania naukowe kontynuował aż do śmierci.

Kanizsa stał się sławny w latach .70 po opublikowaniu pracy o konturach iluzorycznych w Scientific American w 1976 roku oraz książce Organization in Vision (1979).

Oprócz działalności naukowej, Kanizsa zajmował się także malarstwem.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Gaetano Kanizsa, Organization in Vision: Essays on Gestalt Perception, New York: Praeger Publishers, 1979, ISBN 0-275-90373-7, OCLC 4832198.
  • Grammatica del vedere. Saggi su percezione e Gestalt, Il Mulino(inne języki), Bologna, 1997
  • Percezione, linguaggio, pensiero, Gaetano Kanizsa, Paolo Legrenzi, M. Sonino, Il Mulino, Bologna, 1983
  • Vedere e pensare, Il Mulino, Bologna, 1991