Garnizon Orzysz – Wikipedia, wolna encyklopedia

Koszary w Orzyszu – 1900 r.
Budynek sztabu w 2008
Byłe koszary ŻW

Garnizon Orzyszgarnizon w północno-wschodniej Polsce.

Charakterystyka garnizonu[edytuj | edytuj kod]

Orzysz (niem. Arys) prawa miejskie otrzymał w 1725 z rąk króla Prus Fryderyka Wilhelma I. Od 1753 miasto i okolica były miejscem czasowego stacjonowania wojsk. W 1890 w pobliżu miasta założono poligon wojskowy znany pod nazwą poligon Orzysz. W 1895 Orzysz uzyskał status miasta garnizonowego, kiedy powstały pierwsze baraki koszarowe, w których wojsko stacjonowało już na stałe. Na przełomie XIX i XX w., po uruchomieniu połączeń kolejowych z Piszem (1905), Giżyckiem (1908), Mrągowem i Ełkiem (1911), koszary zostały rozbudowane, a poligon powiększony. Uruchomienie połączeń kolejowych i rozbudowa koszar wpłynęły na rozwój miasta. W Orzyszu stacjonowały jednostki wojskowe armii niemieckiej, a po 1945 jednostki polskie. Stacjonujące w garnizonie Orzysz jednostki wojskowe (nowo formowane bądź dyslokowane z innych garnizonów) reprezentowały różne rodzaje wojsk (artylerię i wojska rakietowe, pancerne, piechotę, saperów), o różnych szczeblach organizacji (dywizja, brygada, pułk, batalion) i podporządkowania. Przez lata przechodziły liczne zmiany etatowo-organizacyjne. W garnizonie Orzysz nad jeziorem o tej samej nazwie przez wiele lat funkcjonował resortowy ośrodek wypoczynkowy z bogatym zapleczem wypoczynkowo-rozrywkowym. Z usług ośrodka korzystały najczęściej rodziny wojskowe spoza Mazur.

 Osobny artykuł: Poligon Orzysz.

Jednostki wojskowe stacjonujące w garnizonie Orzysz[edytuj | edytuj kod]

Jednostki armii niemieckiej – XVIII-XX w.

  • 9 pułk Bośniaków
  • 5 pułk huzarów
  • 14 pułk piechoty
  • 58 pułk piechoty

Jednostki polskie – po 1945

Obecnie – 2012

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960. s. 433.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]