Gatka (botanika) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Gatka w węźle rdestu plamistego

Gatka (ochrea) – pochewka powstająca ze zrośniętych przylistków[1][a] lub nasad liści[2] u niektórych roślin. Gatka początkowo osłania wierzchołek pędu, po czym jest przebijana przez rosnący pęd i pozostaje w postaci skórzastej lub błoniastej rurki lub tutki u nasady liścia. Gatka jest charakterystyczna dla rodziny rdestowatych (Polygonaceae)[1].

Budowa gatki, np. obecność lub brak na niej owłosienia, obecność i długość szczecinek na jej brzegu, jest cechą taksonomiczną wykorzystywaną do rozróżniania różnych gatunków np. z rodzaju rdest (Polygonum)[3].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Według niektórych źródeł gatka tworzona ma być przez jeden przylistek otaczający łodygę – Adrian D. Bell, Alan Bryan: Plant form. Portland, London: Timber Press, 2008, s. 76. ISBN 978-0-88192-850-1.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Alicja Szweykowska, Jerzy Szweykowski (red.): Słownik botaniczny. Wyd. II, zmienione i uzupełnione. Warszawa: Wiedza Powszechna, 2003, s. 241. ISBN 83-214-1305-6.
  2. Michael Allaby: Dictionary of Plant Sciences. Oxford: Oxford University Press, 2006. ISBN 978-019-860891-2.
  3. Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.