Generał (zakon) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Portret Diego Laínez'a

Generał – najwyższy przełożony w niektórych zakonach katolickich; wybierany przez kapitułę i sprawujący władzę nad wszystkimi jednostkami administracyjnymi danego zakonu na świecie. W zakonach żeńskich używa się analogicznych określeń: "przełożona generalna", "matka generalna" lub "matka przełożona".

Franciszkanizm[edytuj | edytuj kod]

Franciszkanie pierwotnie nie posiadali generała. Żywą regułą, jak to określają źródła franciszkańskie, był sam założyciel – św. Franciszek z Asyżu. Pierwszymi sprawującymi władzę nad całym zakonem byli tzw. wikariusze: Pietro Cattani w latach 1220-1221 oraz Eliasz z Kortony w latach 1221-1227. Pierwszym generałem zakonu franciszkańskiego wybrany został Jan Parenti, sprawował swój urząd w latach 1227-1232[1]. Obecnie każda z gałęzi franciszkańskich, tzn. franciszkanie, franciszkanie konwentualni i kapucyni, posiada własnego generała. Stróżem pieczęci św. Franciszka jest generał franciszkanów, obecnie Massimo Fusarelli[2].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Lázaro Iriarte, Józef Salezy Kafel, Andrzej Józef Zębik, Krystyna Kuklińska: Historia franciszkanizmu. Kraków: Bracia Mniejsi Kapucyni, 1998, s. 26-55. ISBN 83-910410-0-X.
  2. Emil M. Pacławski: Mały alfabet franciszkański. Tychy: Ara-Graf, 2009, s. 42. ISBN 83-87646-12-4.