Giennadij Sarafanow – Wikipedia, wolna encyklopedia

Giennadij Sarafanow

Геннадий Васильевич Сарафанов

Załoga Sojuza 15 na znaczku wydanym w ZSRR. Od lewej: Sarafanow i Diomin
Data i miejsce urodzenia	1 stycznia 1942 Sinieńkije (obwód saratowski)
Data śmierci	29 września 2005
Narodowość	rosyjska
Funkcja	dowódca
Łączny czas misji kosmicznych	2 dni 12 minut i 11 sekund
Misje	Sojuz 15
Stopień wojskowy	pułkownik lotnictwa
Wyuczony zawód	pilot wojskowy
Odznaczenia

Giennadij Wasiljewicz Sarafanow, ros. Геннадий Васильевич Сарафанов (ur. 1 stycznia 1942 we wsi Sinieńkije w obwodzie saratowskim, zm. 29 września 2005) – radziecki kosmonauta, pułkownik lotnictwa, Lotnik Kosmonauta ZSRR.

Wykształcenie i służba wojskowa[edytuj | edytuj kod]

• 1959 – w Saratowie ukończył szkołę średnią.
• 1960 – wstąpił do Bałaszowskiej Wyższej Wojskowej Szkoły Lotniczej (obwód saratowski), którą ukończył w 1964 roku, uzyskując tytuł inżyniera-pilota.
• 1964 – rozpoczął służbę w jednostkach transportowych sił powietrznych ZSRR.
• 1978 – 24 czerwca zaocznie ukończył Akademię Sił Powietrznych im. J.A. Gagarina. Obronił pracę doktorską i został kandydatem nauk technicznych.
• 1986 – 1 sierpnia w stopniu pułkownika został przeniesiony do rezerwy z uwagi na stan zdrowia.

Kariera kosmonauty[edytuj | edytuj kod]

• 1965 – 28 października po pomyślnym przejściu komisji medycznej został zaliczony do trzeciej grupy radzieckich kosmonautów (grupa WWS-3).
• 1965–1967 – przeszedł ogólne przygotowanie do lotu kosmicznego (OKP).
• 1968–1972 – wraz z innymi kosmonautami przygotowywał się do lotu w kosmos na statkach kosmicznych Sojuz w ramach programu Ałmaz.
• 1971–1972 – szkolił się razem z Eduardem Stiepanowem.
• 1972–1973 – jako dowódca trzeciej (rezerwowej) załogi przygotowywał się razem z Lwem Diominem do lotu na stację OPS-101 Ałmaz (Salut 2). Z powodu rozhermetyzowania się stacji po wejściu na orbitę odwołane zostały wszystkie loty załogowe zaplanowane do niej.
• 1973–1974 – od 13 sierpnia 1973 do czerwca 1974 był dowódcą trzeciej (rezerwowej) załogi do lotu na stację OPS-101-2 Ałmaz (Salut 3). Do misji przygotowywał się również z Lwem Diominem.
• 1974 – 3 lipca wspólnie z Lwem Diominem byli dublerami w czasie startu statku kosmicznego Sojuz 14.
• 1974 – 26–28 sierpnia razem z Lwem Diominem odbył lot kosmiczny na pokładzie Sojuza 15.
• 1975–1979 – razem z innymi kosmonautami kontynuował przygotowania w ramach programu Ałmaz.
• 1979–1980 – przygotowywał się do lotu doświadczalnego na nowym typie statku załogowego TKS (Транспортный Корабл Снабжения) jako dowódca załogi razem z Władimirem Preobrażenskim i Walerijem Romanowem. Do lotu jednak nie doszło w związku z wcześniejszym zakończeniem programów Ałmaz i TKS.
• 1982 – 25 stycznia został kosmonautą doświadczalnym dla grupy pilotowanych kompleksów orbitalnych ogólnego i specjalnego przeznaczenia.
• 1986 – 7 lipca rozkazem Ministra Obrony ZSRR odszedł z oddziału kosmonautów.

Loty kosmiczne[edytuj | edytuj kod]

Sojuz 15[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Sojuz 15.

W lipcu 1974 został dowódcą załogi podstawowej drugiej ekspedycji na stację Salut 3, inżynierem pokładowym został Lew Diomin. Start statku kosmicznego Sojuz 15 nastąpił 26 sierpnia 1974. Zgodnie z planem lotu statek Sojuz miał przycumować do stacji kosmicznej Salut 3, a kosmonauci na jej pokładzie wykonać zadania przede wszystkim o charakterze wojskowym. Do połączenia ze stacją jednak nie doszło, ponieważ awarii uległ system zbliżania Sojuza. Silniki korekcyjne pojazdu zamiast wyhamowywać rozpędzały statek Sojuz 15. W tych warunkach cumowanie nie było możliwe. Misję przerwano, a kosmonauci po dwóch dobach 28 sierpnia 1974 wylądowali nocą (po raz pierwszy podczas radzieckich wypraw załogowych).

Po opuszczeniu oddziału kosmonautów[edytuj | edytuj kod]

Od 1986 pracował w zarządzie wydawnictwa „Znanie” (Знание), a później był starszym pracownikiem naukowym zjednoczenia „Automatyka, nauka i technologia”. Na początku lat 90. był doradcą w administracji miasta Szczołkowo w okręgu moskiewskim.

Zmarł 29 września 2005 na skutek powikłań pooperacyjnych.

Nagrody i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

• tytuł Bohatera Związku Radzieckiego i medal „Złotej Gwiazdy” (1974)
• Order Lenina (1974)
• Medal „Za rozwój dziewiczych ziem” (1974)
• Medal „Za ochronę granicy państwowej” (1977)

Wykaz lotów[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

• alfabetyczna lista kosmonautów
• grupy i oddziały kosmonautów

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Геннадий Васильевич Сарафанов. [w:] astronaut.ru [on-line]. 2013-06-02. [dostęp 2015-04-30]. (ros.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• Biogram na stronie SpaceFacts. (ang.).
• Biografia na stronie Gieroi strany (ros.)