Gieorgij Szengiełaja – Wikipedia, wolna encyklopedia

Gieorgij Szengiełaja
Data i miejsce urodzenia

11 maja 1937
Moskwa

Data śmierci

17 lutego 2020

Zawód

reżyser, scenarzysta, aktor

Współmałżonek

Sofiko Cziaureli (rozwód)

Gieorgiij Nikołajewicz Szengiełaja (ros. Гео́ргий Никола́евич Шенгела́я, gruz. გიორგი შენგელაია; ur. 11 maja 1937, zm. 17 lutego 2020[1]) – radziecki i gruziński reżyser filmowy, scenarzysta oraz aktor. W 1961 ukończył studia na wydziale reżyserii Wszechzwiązkowego Państwowego Instytutu Kinematografii w Moskwie (ZSRR, obecnie Rosja). Laureat Srebrnego Niedźwiedzia dla najlepszego reżysera na 36. Festiwalu Filmowym w Berlinie za komediodramat Podróże młodego kompozytora (1985)[2].

Rodzina[edytuj | edytuj kod]

Jego ojciec Nikołaj Szengiełaja był reżyserem, a matka Nato Wacznadze aktorką. Jego brat Eldar Szengiełaja też jest reżyserem filmowym.

Był dwukrotnie żonaty. Jego pierwszą żoną była aktorka Sofiko Cziaureli.

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Rok Tytuł Reżyser Scenarzysta Aktor
1956 Na naszym podwórku (Наш двор)[3] T Dato
1958 Wdowa po Otarze (Отарова вдова)[3] T Gieorgij
1960 Opowieść o pewnej dziewczynie (Повесть об одной девушке)[3] T Geła
1962 Aławerdoba (Алавердоба, film krótkometrażowy)[3] T T
1965 Nagroda (Награда)[3] T T
1965 Inne czasy teraz (Иные нынче времена)[3] T Gogia
1966 On nie chciał zabijać (Он убивать не хотел)[3] T T
1969 Pirosmani (Пиросмани)[3] T T
1973 Melodie przedmieścia (Мелодии Верийского квартала)[3] T T
1976 Przybądź do doliny winorośli (Приди в долину винограда)[3] T T T Vaja
1984 Podróże młodego kompozytora (Путешествие молодого композитора)[3] T T
1996 Śmierć Orfeusza (Смерть Орфея)[3] T T
1999 Gruzińskie winogrona (Грузинский виноград)[3] T T
2005 I był pociąg (И шёл поезд)[3] T T

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Acclaimed Filmmaker Giorgi Shengelaia Dies Aged 82. „Georgia Today”. [dostęp 2020-02-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-17)]. (ang.).
  2. Prizes & Honours 1986. berlinale.de. [dostęp 2020-02-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-17)]. (niem.).
  3. a b c d e f g h i j k l m n Galina Dołmatowska, Irina Szyłowa, Sylwetki radzieckiego ekranu, przeł. z ros. Marek Dzierwajłło, Wydawnictwo Progress, Moskwa 1980, s. 318-319.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]