Gieorgij Wasiljew – Wikipedia, wolna encyklopedia

Gieorgij Wasiljew
Георгий Николаевич Васильев
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

25 listopada 1899
Wołogda

Data i miejsce śmierci

18 czerwca 1946
Lublana

Zawód

reżyser, scenarzysta

Lata aktywności

1924–1943

Odznaczenia
Nagroda Stalinowska Nagroda Stalinowska
Order Lenina Order Czerwonej Gwiazdy

Gieorgij Nikołajewicz Wasiljew, ros. Георгий Николаевич Васильев (ur. 13 listopada?/25 listopada 1899 w Wołogdzie, zm. 18 czerwca 1946 w Lublanie) – radziecki reżyser i scenarzysta filmowy. Tworzył głównie epickie filmy o tematyce wojennej i rewolucyjnej.

Uczył się w Warszawskim Instytucie Technologicznym i w studiu teatralnym Iłłariona Piewcowa. Od 1923 był krytykiem filmowym, a od 1924 montażystą w studiu im. Gorkiego. W latach 1928-1943 współreżyserował kilka filmów razem z Siergiejem Wasiljewem (ich reżyserski tandem mylnie znany był jako "bracia Wasiljew" - w rzeczywistości nie byli spokrewnieni)[1]. Największym sukcesem dwojga reżyserów był epicki dramat o czasach rewolucji Czapajew (1934). Film zapoczątkował modę w kinie radzieckim na dramaty biograficzne. Za filmy Czapajew i Obrona Carycyna otrzymał Nagrodę Stalinowską I stopnia w 1941 i 1942. Był także odznaczony Orderem Lenina (1935) i Orderem Czerwonej Gwiazdy (1944, za filmy Obrona Carycyna i Front).

Zmarł niedługo po wojnie na gruźlicę w wieku 46 lat w sanatorium Golnik w Lublanie, został pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym w Moskwie[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]