Gilberto Agustoni – Wikipedia, wolna encyklopedia

Gilberto Agustoni
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Herb duchownego Christus spes gloriae
Chrystus - nadzieja chwały
Kraj działania

Szwajcaria

Data i miejsce urodzenia

26 lipca 1922
Szafuza

Data i miejsce śmierci

13 stycznia 2017
Rzym

Miejsce pochówku

Cimitero Flaminio

Prefekt Trybunału Sygnatury Apostolskiej
Okres sprawowania

1992–1998

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

20 kwietnia 1946

Nominacja biskupia

18 grudnia 1986

Sakra biskupia

6 stycznia 1987

Kreacja kardynalska

26 listopada 1994
Jan Paweł II

Kościół tytularny

Ss. Urbano e Lorenzo a Prima Porta

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

6 stycznia 1987

Miejscowość

Rzym

Miejsce

Bazylika św. Piotra na Watykanie

Konsekrator

Jan Paweł II

Współkonsekratorzy

Eduardo Martínez Somalo
José Tomás Sánchez

Gilberto Agustoni (ur. 26 lipca 1922 w Szafuzie, zm. 13 stycznia 2017 w Rzymie) – szwajcarski duchowny katolicki, wysoki urzędnik Kurii Rzymskiej, kardynał.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiował w seminarium w Lugano i tamże przyjął święcenia kapłańskie 20 kwietnia 1946. W diecezji Lugano prowadził działalność duszpasterską w środowiskach studenckich i skautowych, ponadto współpracował z lokalną Akcją Katolicką. W 1950 wyjechał do Rzymu i podjął pracę w Kurii. Ukończył również studia uzupełniające na Uniwersytecie Św. Tomasza z Akwinu i Papieskim Uniwersytecie Laterańskim, studiował ponadto na Uniwersytecie we Fryburgu. Pracował w Kongregacjach Dyscypliny Sakramentów (zajmował się problematyką małżeństw) i Kultu Bożego. Otrzymał tytuły papieskie - nadzwyczajnego tajnego szambelana (6 stycznia 1956) i prałata honorowego Jego Świątobliwości (23 maja 1964). Od maja 1970 był audytorem Trybunału Roty Rzymskiej.

18 grudnia 1986 został mianowany arcybiskupem tytularnym Caprulae i sekretarzem Kongregacji ds. Duchowieństwa; sakry biskupiej udzielił mu 6 stycznia 1987 Jan Paweł II, któremu towarzyszyli arcybiskupi Eduardo Martinez Somalo i José Tomás Sánchez. Arcybiskup Agustoni brał udział w sesjach Światowego Synodu Biskupów w Watykanie, m.in. w sesjach specjalnych poświęconych Kościołowi lokalnemu Afryki (1994) i Ameryki (1997). 2 kwietnia 1992 został mianowany pro-prefektem Trybunału Sygnatury Apostolskiej i pro-prezydentem Sądu Apelacyjnego Państwa Watykańskiego.

W listopadzie 1994 Jan Paweł II wyniósł go do godności kardynalskiej, nadając diakonię Ss. Urbano e Lorenzo a Porta Prima; jednocześnie Agustoni został pełnoprawnym prefektem Trybunału Sygnatury Apostolskiej. Z funkcji tej zrezygnował w październiku 1998 ze względu na osiągnięcie wieku emerytalnego. Kilkakrotnie reprezentował papieża na uroczystościach religijnych w charakterze specjalnego wysłannika. W lutym 2005 został promowany na kardynała prezbitera, zachował diakonię Ss. Urbano e Lorenzo a Porta Prima w charakterze tytułu prezbiterskiego na zasadzie pro hac vice.

W lipcu 2002 ukończył 80 lat i utracił prawo udziału w konklawe.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]