Giovanni Urbani – Wikipedia, wolna encyklopedia

Giovanni Urbani
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Herb duchownego In misericordia tua
Kraj działania

Włochy

Data i miejsce urodzenia

26 marca 1900
Wenecja

Data i miejsce śmierci

17 września 1969
Wenecja

Miejsce pochówku

Bazylika św. Marka w Wenecji

Patriarcha Wenecji
Okres sprawowania

1958–1969

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

24 września 1922

Nominacja biskupia

26 października 1946

Sakra biskupia

8 grudnia 1946

Kreacja kardynalska

15 grudnia 1958
Jan XXIII

Kościół tytularny

S. Prisca,
S. Marco

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

8 grudnia 1946

Konsekrator

Adeodato Giovanni Piazza

Współkonsekratorzy

Giovanni Jeremich
Carlo Zinato

Giovanni Urbani (ur. 26 marca 1900 w Wenecji, zm. 17 września 1969 tamże) – włoski duchowny rzymskokatolicki, patriarcha Wenecji, kardynał.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiował teologię i filozofię w Seminarium Patriarchalnym w Wenecji, święcenia kapłańskie przyjął 24 września 1922. Pracował jako duszpasterz na terenie patriarchatu weneckiego. W listopadzie 1936 otrzymał tytuł tajnego szambelana papieża Piusa XI (potwierdzony przez Piusa XII w 1939), później tytuł papieskiego prałata domowego (1943). Pełnił funkcję sekretarza i radcy Centralnej Komisji Włoskiej Akcji Katolickiej.

W październiku 1946 został mianowany biskupem pomocniczym Wenecji, ze stolicą tytularną Assume; sakry biskupiej udzielił mu 8 grudnia 1946 kardynał Adeodato Giovanni Piazza, patriarcha Wenecji. Od listopada 1948 był arcybiskupem tytularnym Sardi. W kwietniu 1955 został przeniesiony na stolicę biskupią Werona, zachowując tytuł arcybiskupa ad personam. W listopadzie 1958 został mianowany patriarchą Wenecji; zastąpił wybranego na papieża Angelo Giuseppe Roncalliego, który już jako Jan XXIII powołał Urbaniego do Kolegium Kardynalskiego w grudniu 1958. Urbani, który otrzymał tytuł prezbitera S. Prisca, był w gronie 23 pierwszych kardynałów mianowanych przez Jana XXIII.

Uczestniczył w obradach Soboru Watykańskiego II (1962-1965). W marcu 1962 zmienił tytuł kardynalski na prezbitera San Marco (po śmierci kardynała Dalla Costy). Brał udział w konklawe 1963, a we wrześniu i październiku 1967 w I Sesji Zwyczajnej Światowego Synodu Biskupów w Watykanie. Od 1966 pełnił funkcję przewodniczącego Konferencji Episkopatu Włoch.

Zmarł we wrześniu 1969 i został pochowany w katedrze w Wenecji. Jego następca na weneckiej stolicy patriarszej Albino Luciani, podobnie jak poprzednik, został wybrany na papieża (Jan Paweł I).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]