Giuliana Minuzzo – Wikipedia, wolna encyklopedia

Giuliana Minuzzo
Ilustracja
Giuliana Minuzzo (1955)
Data i miejsce urodzenia

26 listopada 1931
Marostica

Data i miejsce śmierci

11 listopada 2020
Aosta

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Włochy
Igrzyska olimpijskie
brąz Oslo 1952 narciarstwo alpejskie
(zjazd)
brąz Squaw Valley 1960 narciarstwo alpejskie
(slalom gigant)
Mistrzostwa świata
brąz Oslo 1952 zjazd
brąz Cortina 1956 kombinacja
brąz Squaw Valley 1960 slalom gigant
Multimedia w Wikimedia Commons

Giuliana Minuzzo, Giuliana Chenal Minuzzo (ur. 26 listopada 1931 w miejscowości Marostica, zm. 11 listopada 2020[1]) – włoska narciarka alpejska, dwukrotna medalistka olimpijska oraz trzykrotna medalistka mistrzostw świata.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy sukces w karierze Giuliana Minuzzo osiągnęła w 1949, kiedy zdobyła brązowy medal w zjeździe podczas mistrzostw kraju. W tym samym roku wygrała międzynarodowe zawody Coppa Foemina w Abetone. W 1951 zdobyła pierwszy tytuł mistrzyni Włoch zwyciężając w gigancie. Rok później wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Oslo, zdobywając brązowy medal w biegu zjazdowym. W zawodach tych wyprzedziły ją jedynie Austriaczka Trude Jochum-Beiser oraz Annemarie Buchner z RFN. Na tej samej imprezie była także ósma w slalomie oraz dwudziesta w gigancie. Podczas rozgrywanych cztery lata później igrzysk w Cortinie d’Ampezzo Włoszka dwukrotnie zajmowała czwarte miejsce. Najpierw tuż za podium znalazła się w slalomie, walkę o podium przegrywając 0,1 sekundy z Jewgieniją Sidorową z ZSRR. Następnie była czwarta w zjeździe, w którym w walce o brąz lepsza o 1,4 sekundy okazała się Lucile Wheeler z Kanady. Igrzyska w Cortinie d’Ampezzo były równocześnie mistrzostwami świata, jednak kombinację rozgrywano tylko w ramach drugiej z tych imprez. W konkurencji tej Minuzzo zdobyła brązowy medal, ulegając jedynie dwóm Szwajcarkom: Madeleine Berthod oraz Friedzie Dänzer. Włoszka brała także udział w igrzyskach w Squaw Valley w 1960, zdobywając kolejny medal. Zajęła tam trzecie miejsce w gigancie, plasując się za Szwajcarką Yvonne Rüegg oraz Penny Pitou z USA. Na tej samej imprezie była też dziesiąta w slalomie.

Włoszka trzykrotnie wygrywała podczas zawodów SDS-Rennen w szwajcarskim Grindelwald: w kombinacji w 1953 oraz slalomie w latach 1955 i 1961. Dwukrotnie zwyciężała w slalomie na zawodach cyklu Arlberg-Kandahar: w 1953 w austriackim St. Anton oraz dwa lata później w szwajcarskim Mürren. Wygrała również giganta w ramach zawodów Silberkrugrennen w Bad Gastein. W przeciągu kariery wywalczyła łącznie szesnaście medali mistrzostw Włoch, w tym dziewięć złotych: w slalomie w latach 1953, 1955, 1959 i 1963, zjeździe w latach 1952, 1953 i 1955 oraz w gigancie w latach 1951 i 1953[2][3][4].

Po zakończeniu kariery w 1963 prowadziła sklep sportowy w miejscowości Cervinia.

Podczas igrzysk w 1956 została pierwszą kobietą w historii, która złożyła ślubowanie olimpijskie[5]. Brała także udział w ceremonii otwarcia rozgrywanych 50 lat później igrzysk olimpijskich w Turynie.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
20. 14 lutego 1952 Norwegia Oslo Gigant 2:06,8 +11,4 Stany Zjednoczone Andrea Mead-Lawrence
3. 17 lutego 1952 Norwegia Oslo Zjazd 1:47,1 +1,9 Austria Trude Jochum-Beiser
8. 20 lutego 1952 Norwegia Oslo Slalom 2:10,6 +5,3 Stany Zjednoczone Andrea Mead-Lawrence
13. 27 stycznia 1956 Włochy Cortina d’Ampezzo Gigant 1:56,5 +5,0 Niemcy Rosa Reichert
4. 30 stycznia 1956 Włochy Cortina d’Ampezzo Slalom 1:52,3 +4,5 Renée Colliard
4. 1 lutego 1956 Włochy Cortina d’Ampezzo Zjazd 1:40,7 +6,6 Madeleine Berthod
3. 23 lutego 1960 Stany Zjednoczone Squaw Valley Gigant 1:39,9 +0,3 Yvonne Rüegg
10. 26 lutego 1960 Stany Zjednoczone Squaw Valley Slalom 1:49,6 +9,7 Kanada Anne Heggtveit

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
20. 14 lutego 1952 Norwegia Oslo Gigant 2:06,8 +11,4 Stany Zjednoczone Andrea Mead-Lawrence
3. 17 lutego 1952 Norwegia Oslo Zjazd 1:47,1 +1,9 Austria Trude Jochum-Beiser
8. 20 lutego 1952 Norwegia Oslo Slalom 2:10,6 +5,3 Stany Zjednoczone Andrea Mead-Lawrence
13. 27 stycznia 1956 Włochy Cortina d’Ampezzo Gigant 1:56,5 +5,0 Niemcy Rosa Reichert
4. 30 stycznia 1956 Włochy Cortina d’Ampezzo Slalom 1:52,3 +4,5 Renée Colliard
4. 1 lutego 1956 Włochy Cortina d’Ampezzo Zjazd 1:40,7 +6,6 Madeleine Berthod
3. 1 lutego 1956 Włochy Cortina d’Ampezzo Kombinacja 9,85 +2,46 Madeleine Berthod
3. 23 lutego 1960 Stany Zjednoczone Squaw Valley Gigant 1:39,9 +0,3 Yvonne Rüegg
10. 26 lutego 1960 Stany Zjednoczone Squaw Valley Slalom 1:49,6 +9,7 Kanada Anne Heggtveit

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Sci: morta Giuliana Minuzzo, prima italiana a vincere una medaglia alle Olimpiadi (wł.)
  2. ↑ Albo d’oro Gigante femminile Campionati Italiani Assoluti. fisi.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-06)]. (wł.).
  3. ↑ Albo d’oro Slalom femminile Campionati Italiani Assoluti. fisi.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-06)]. (wł.).
  4. ↑ Sci alpino, l'albo d’oro della discesa femminile dei Campionati Italiani. fisi.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-03)]. (wł.).
  5. ↑ Olympic.ca: 1956 Cortina d’Ampezzo (ang.)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Giuliana_Minuzzo&oldid=71558818”