Gościnny Dwór w Warszawie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Gościnny Dwór ok. 1908
Gościnny Dwór w 1939 po wkroczeniu Niemców do Warszawy
Model Gościnnego Dworu, według stanu z lat 1890–1900. Wystawa Parku Miniatur Województwa Mazowieckiego

Gościnny Dwór – obiekt handlowy projektu Jana Jakuba Gaya i Alfonsa Kropiwnickiego, istniejący w Warszawie w latach 1841–1939 przy placu Żelaznej Bramy.

Pochodząca z języka rosyjskiego nazwa nawiązywała do podobnych obiektów istniejących w wielu miastach rosyjskiego imperium, noszących standardową nazwę Гостинный дворъ.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W 1841, dla uporządkowania handlu na terenie jurydyki Wielopole, wybudowano na placu Żelaznej Bramy duży budynek handlowy, zwany Gościnnym Dworem. Miał on kształt trójkąta równoramiennego o mocno zaokrąglonych narożnikach. Konstrukcja była murowana, otoczona żeliwnymi podcieniami i arkadami na słupach. Jego całkowity obwód wynosił ok. 280 metrów. Nad głównym wejściem widniał szyld „Gościnny Dwór” w języku polskim i rosyjskim. Budynek mieścił 168 niewielkich lokali sklepowych[1] i tyleż straganów[2].

Podczas obrony Warszawy we wrześniu 1939 budynek uległ znacznemu zniszczeniu wskutek bombardowań dokonanych przez nacierające wojska niemieckie.

Nie został odbudowany, a jego metalowe elementy zostały przez Niemców zarekwirowane na złom.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Stefan Kieniewicz: Warszawa w latach 1795–1914. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1976, s. 121.
  2. Franciszek Maksymilian Sobieszczański: Rys historyczno-statystyczny wzrostu i stanu miasta Warszawy. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1974, s. 265.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]