Gra w budowę miasta – Wikipedia, wolna encyklopedia

Gra w budowę miasta – gatunek gier komputerowych, w którym gracz pełni funkcję planisty i przywódcy miasta odpowiedzialnego za jego zarządzanie i rozwój. Produkcje tego typu łączą w sobie elementy gier ekonomicznych, strategicznych i symulacji. Do przedstawicieli gatunku zalicza się również gry, w których zarządza się imperium lub królestwem (np. Age of Empires, Majesty: Symulacja królestwa fantasy, Civilization), wyspą (np. Tropico, gdzie wyspa jest jednocześnie małym państwem) czy osadą (np. Banished)^[1]. W grach polegających na budowie miast gracz z reguły obserwuje swoją metropolię w rzucie izometrycznym lub z góry.

Gracz wybiera rodzaje budynków i ich rozmieszczenie oraz zarządza rozmaitymi aspektami społeczno-gospodarczymi, takimi jak wysokość podatków, infrastruktura czy miejsca pracy. Gry w budowę miasta najczęściej nie posiadają fabuły samej w sobie, zamiast tego w trybie kampanii gracz otrzymuje określone zadania, takie jak np. zyskanie określonej liczby mieszkańców czy zlikwidowanie ryzyka wystąpienia katastrofy. Poza kampanią produkcje takie z reguły oferują również tryb gry swobodnej, w którym gracz nie musi wykonywać żadnych zadań, a jedynie zakłada i rozwija miasto od podstaw wedle własnego upodobania.

Za archetypową grę tego typu uznawane jest SimCity z 1989^[2]. Innymi przedstawicielami gatunku są m.in. Zeus: Pan Olimpu, Cities: Skylines oraz serie takie jak Anno, Cezar czy Twierdza^[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Ernest Adams: Fundamentals of Construction and Simulation Game Design. San Francisco: New Riders, 2013. ISBN 978-0-13-381197-1.