Gusman Kosanow – Wikipedia, wolna encyklopedia

Gusman Kosanow
Ғұсман Қосанов
Ilustracja
Kosanow na znaczku pocztowym Kazachstanu z 1999
Data i miejsce urodzenia

25 maja 1935
Izatulla

Data i miejsce śmierci

19 lipca 1990
Ałmaty

Wzrost

175 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  ZSRR
Igrzyska olimpijskie
srebro Rzym 1960 lekkoatletyka
(sztafeta 4 × 100 m)
Odznaczenia
Order Czerwonego Sztandaru Pracy Medal „Za pracowniczą wybitność” (ZSRR) Zasłużony Mistrz Sportu ZSRR

Gusman Syjttykuły Kosanow, kaz. Ғұсман Сыйттықұлы Қосанов; ros. Гусман Ситтыкович Косанов, Gusman Sittykowicz Kosanow (ur. 25 maja 1935 w Izatulli, zm. 19 lipca 1990 w Ałmaty[1]) – kazachski lekkoatleta (sprinter) startujący w barwach ZSRR, wicemistrz olimpijski z 1960.

Zdobył srebrny medal w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Kosanow, Łeonid Barteniew, Jurij Konowałow i Edwin Ozolin) na igrzyskach olimpijskich w 1960 w Rzymie. Na tych samych igrzyskach odpadł w ćwierćfinale biegu na 100 metrów. Zajął 5. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Ozolin, Boris Zubow, Kusanow i Borys Sawczuk), a także odpadł w eliminacjach biegu na 100 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1964 w Tokio[1].

Był mistrzem ZSRR w sztafecie 4 × 100 metrów w 1960, wicemistrzem w biegu na 100 metrów w 1966 oraz brązowym medalistą w biegu na 100 metrów w 1963 i w sztafecie 4 × 100 metrów w 1964[2].

Był rekordzistą ZSRR w sztafecie 4 × 100 metrów z wynikiem 39,3 s, osiągniętym 31 sierpnia 1965 w Kijowie[3].

W 1965 otrzymał tytuł Zasłużonego Mistrza Sportu ZSRR[2].

Zmarł śmiercią samobójczą[1][4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Gusman Kosanov [online], olympedia.org [dostęp 2020-08-11] (ang.).
  2. a b B.Б. Зеличенок, B.Н. Спичков, B.Л. Штейнбах: Лёгкая Aтлетика: энциклопедия А-Я в 2-х томах. T. 1: А–Н. Moskwa: Человек, 2012, s. 386–387. ISBN 978-5-904885-80-9. (ros.).
  3. Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 194. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
  4. Борис Валиев. Смерть вне очереди. „Советский спорт”, 2002-08-10. [dostęp 2020-08-11]. (ros.). 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]