Gustav Meyer – Wikipedia, wolna encyklopedia

Gustav Meyer (ur. 25 listopada 1850 w Strzelcach Opolskich, zm. 28 sierpnia 1900 w Feldhof k. Grazu) – niemiecki filolog i bałkanista.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W latach 1867–1871 odbył studia z zakresu filologii klasycznej na Uniwersytecie Wrocławskim. Po ukończeniu studiów podjął pracę nauczyciela w gimnazjum w Gocie, a od 1874 w niemieckojęzycznym gimnazjum w Pradze. W 1876 otrzymał tytuł Privatdozent i rozpoczął wykłady z zakresu gramatyki łacińskiej i greckiej na uniwersytecie Karola w Pradze. W 1875 otrzymał profesurę na uniwersytecie w Grazu, gdzie prowadził zajęcia z sanskrytu i języków klasycznych.

Prowadząc badania nad językiem nowogreckim zainteresował się także językiem albańskim. Należał do grupy badaczy identyfikujących język albański z indoeuropejską grupą językową. Interesował go także folklor albański – w 1884 w piśmie Archiv für Litteraturgeschichte wydał zbiór czternastu bajek albańskich. Większość albańskich bajek i przysłów zebrał wśród ludności albańskojęzycznej mieszkającej we Włoszech (Arboresze) i w Grecji.

Od lat 80. do końca swojego życia prowadził badania nad fonetyką i gramatyką historyczną języka albańskiego.

Dzieła[edytuj | edytuj kod]

  • 1888: Kurzgefaβte albanesische Grammatik mit Lesestücken und Glossar, wyd. Lipsk
  • 1892: Etymologisches Wörterbuch der Albanischen Sprache, wyd. Strasburg
  • 1895-1896: Albanesische Studien, wyd. Wiedeń

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Marcel Cornis-Pope, John Neubauer: History of the literary cultures of East-Central Europe: junctures and disjunctures in the 19th and 20th centuries. John Benjamins Publishing Company, 2007. ISBN 978-90-272-3455-1. (ang.).
  • Edwin Jacques: The Albanians: an ethnic history from prehistoric times to the present. McFarland, 1995. ISBN 978-0-89950-932-7. (ang.).