Hamulec elektromagnetyczny – Wikipedia, wolna encyklopedia

Hamulec elektromagnetyczny – rodzaj hamulca stosowanego w pojazdach szynowych. W odróżnieniu od hamulców eksploatacyjnych pozbawiony jest regulacji siły hamującej i działa zawsze z jej maksymalną wartością^[1].

Składa się z płozy, w której wbudowane są elektromagnesy. Elektromagnesy mogą być ułożone wzdłuż belki lub w poprzek^[1]. W przypadku wzdłużnego ułożenia elektromagnesów, po naciśnięciu hamulca następuje zwolnienie pneumatycznej blokady płozy^[2]. Następnie prąd elektryczny płynący przez elektromagnes powoduje dociśnięcie płozy do szyny na skutek powstania silnego pola magnetycznego. Powstaje wówczas siła tarcia, która jest w stanie ograniczyć prędkość pojazdu aż do jego całkowitego zatrzymania^[3].

Hamulec takiego typu działa bezpośrednio na szynę, a jego funkcjonowanie nie jest uzależnione od wartości tarcia statycznego między kołem a szyną^[3].

Obecnie w wagonach szybkiej kolei stosuje się specjalne hamulce elektromagnetyczne przystosowane do zatrzymywania pojazdów rozpędzających się do prędkości powyżej 200 km/h. Dzięki większej skuteczności i wytrzymałości na ścieranie są lepszą alternatywą niż te stosowane powszechnie np. w tramwajach^{[potrzebny przypis]}.

Przypisy

↑ ^a ^b JacekJ. Skowron JacekJ., Hamulce elektromagnetyczne w pojazdach szynowych, „Symulacja w Badaniach i Rozwoju”, 3 (3), 2012 .
↑ AndreasA. Steimel AndreasA., Elektrische Triebfahrzeuge und ihre Energieversorgung Grundlagen und Praxis, wyd. 2, München: Oldenbourg Industrieverlag, 2006, s. 211, ISBN 978-3-8356-3090-1, OCLC 162327481 [dostęp 2021-08-07] (niem.).
↑ ^a ^b JoachimJ. Ihme JoachimJ., Schienenfahrzeugtechnik, wyd. 2, Wiesbaden: Springer Fachmedien Wiesbaden, 2019, s. 128-129, ISBN 978-3-658-24923-6, OCLC 1189425640 [dostęp 2021-08-07] .

[:0-1] JacekJ. Skowron JacekJ., Hamulce elektromagnetyczne w pojazdach szynowych, „Symulacja w Badaniach i Rozwoju”, 3 (3), 2012 .

[2] AndreasA. Steimel AndreasA., Elektrische Triebfahrzeuge und ihre Energieversorgung Grundlagen und Praxis, wyd. 2, München: Oldenbourg Industrieverlag, 2006, s. 211, ISBN 978-3-8356-3090-1, OCLC 162327481 [dostęp 2021-08-07] (niem.).

[:1-3] JoachimJ. Ihme JoachimJ., Schienenfahrzeugtechnik, wyd. 2, Wiesbaden: Springer Fachmedien Wiesbaden, 2019, s. 128-129, ISBN 978-3-658-24923-6, OCLC 1189425640 [dostęp 2021-08-07] .

[1]

[2]

[3]