Hania (film 1984) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Hania
Gatunek

obyczajowy

Data premiery

3 czerwca 1984

Kraj produkcji

Polska

Język

polski

Czas trwania

87 minut

Reżyseria

Stanisław Wohl

Scenariusz

Józef Hen

Główne role

Małgorzata Wachecka
Jadwiga Kuryluk

Muzyka

Waldemar Parzyński

Zdjęcia

Kazimierz Konrad

Hania – polski film fabularny z 1984 roku w reżyserii Stanisława Wohla. Zdjęcia kręcono w Lipkowie.

Pierwotnie była planowana adaptacja filmowa noweli w 1939, czemu przeszkodził wybuch II wojny światowej[1].

Obsada[edytuj | edytuj kod]

Opis fabuły[edytuj | edytuj kod]

Scenariusz napisał Józef Hen na podstawie dwóch nowel Henryka Sienkiewicza - Stary sługa i Hania. Przedstawia on melodramatyczną historię miłości dwóch młodych mężczyzn - Henryka, polskiego szlachcica, oraz Selima, potomka tatarskiego, - do sieroty Hani. Kulminacją rywalizacji o względy dziewczyny jest pojedynek, w którym obaj zostają ranni. Tragedią staje się choroba Hani, oszpecona ospą dziewczyna wstępuje do klasztoru.

Film przedstawia ciekawie zarysowane i kontrastujące ze sobą postaci przyjaciół, którzy stają się rywalami do ręki dziewczyny. Tłem jest Polska szlachecka, która powoli odchodzi do przeszłości.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Nowe filmy polskie. „Warszawski Dziennik Narodowy”. Nr 220A, s. 5, 11 sierpnia 1939. 

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]