Hannes Finsen – Wikipedia, wolna encyklopedia

Hannes Finsen
Ilustracja
Hannes Finsen
Data i miejsce urodzenia

13 maja 1828
Reykjavík, Islandia

Data i miejsce śmierci

18 listopada 1892
Ribe, Dania

Prefekt Wysp Owczych
Okres

od 1871
do 1884

Przynależność polityczna

Bezpartyjny

Poprzednik

Peter Holten

Następca

Lorentz Højer Buchwaldt

Hannes Kristján Steingrímur Finsen (ur. 13 maja 1828 w Reykjavíku na Islandii – zm. 18 listopada 1892 w Ribe w Danii) – duński polityk i prawnik.

Życie prywatne i kariera zawodowa[edytuj | edytuj kod]

Hannes Finsen urodził się 13 maja 1828 w stolicy Islandii, wtedy jednej z duńskich posiadłości, Reykjavíku. Był synem duńskiego małżeństwa zamieszkałego na wyspie Ólafura Hannessona Finsena i Marii Nicolony Óladóttir (ur. Møller). Ożenił się dwukrotnie, po raz pierwszy z Johanne Sofie Caroline Christine (ur. Formann) z Falster, a po jej przedwczesnej śmierci w 1864, po raz drugi z jej kuzynką, Birgittą Kirstine (ur. Formann) z Dronninglund. Ze swą pierwszą żoną miał trzech synów: Olafa (pierwszego burmistrza Tórshavn), Nielsa Ryberga (lekarza, noblistę) i Vilhelma Hannesa, a także jedną córkę, Elisabeth. Z drugą żoną miał sześcioro dzieci. Wszyscy jego potomkowie urodzili się w Tórshavn.

W 1848 skończył szkołę średnią, a następnie zaczął studiować prawo, które skończył w roku 1856. Pod koniec lat 50. przeniósł się na Wyspy Owcze. W 1874, kiedy remontowano kościół św. Olava, wraz z Venceslausem Ulricusem Hammershaimbem przewieźli cenne, piętnastowieczne ławy do Duńskiego Muzeum Narodowego w Kopenhadze. Na Wyspy Owcze wróciły one dopiero w 2002 roku i ulokowano je w Muzeum Historycznych Wysp Owczych w Tórshavn.

W 1884 Finsen przeniósł się do duńskiego Ribe, gdzie zmarł w 1892.

Kariera polityczna[edytuj | edytuj kod]

Swoją karierę polityczną Finsen rozpoczął w roku 1856, kiedy pracował w Kopenhadze w urzędzie do spraw Islandii. Dwa lata później, w 1858 został superintendentem Wysp Owczych, gdzie od tamtej pory mieszkał. Stanowisko to piastował do roku 1871, kiedy został prefektem tego archipelagu. W międzyczasie zasiadał także w Løgtingu. Po raz pierwszy zastępował ówczesnego prefekta w latach 1861-62. Następnie w 1869 został wybrany z okręgu Suðursteymoy, a od 1871, jako prefekt, miał w nim zapewnione jedno miejsce, aż do 1884, kiedy został przeniesiony do duńskiego Ribe. Od 1885 do śmierci był tam gubernatorem (tzw. Stiftsamtmann).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]