Hastings Lionel Ismay – Wikipedia, wolna encyklopedia

Hastings Lionel Ismay
Pug
Ilustracja
generał generał
Data i miejsce urodzenia

21 czerwca 1887
Nainital

Data i miejsce śmierci

17 grudnia 1965
Wormington Grange
k. Stanton

Przebieg służby
Lata służby

1905–1946

Siły zbrojne

 British Indian Army
 British Army

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
II wojna światowa

Późniejsza praca

minister ds. Brytyjskiej Wspólnoty Narodów,
sekretarz generalny NATO

Odznaczenia
Order Podwiązki (Wielka Brytania) Krzyż Wielki Orderu Łaźni (Wielka Brytania) Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Łaźni (Wielka Brytania) Krzyż Komandorski Orderu Łaźni (Wielka Brytania) Order Towarzyszy Honoru (Wielka Brytania) Order Wybitnej Służby (Wielka Brytania) Krzyż Wielki Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Legionista Legii Zasługi (USA) Order Świętego Jana Jerozolimskiego (Wielka Brytania)

Hastings Lionel Ismay, 1. baron Ismay lub „Pug” Ismay, KG, GCB, CH, DSO (ur. 21 czerwca 1887 w Nainitalu, zm. 17 grudnia 1965 w Wormington Grange k. Stanton) – brytyjski wojskowy, dyplomata i malarz. Pierwszy sekretarz generalny NATO.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wykształcenie uzyskał w Charterhouse School i Royal Military College w Sandhurst. W 1907 wstąpił do Armii Indyjskiej, pełniąc służbę na północno-zachodniej granicy państwa. W czasie I wojny światowej walczył w Somalilandzie.

Podczas II wojny światowej był szefem sztabu Winstona Churchilla[1] i Clementa Attleego oraz sekretarzem rządu wojennego. Pod koniec wojny uczestniczył w najważniejszych konferencjach pokojowych – w Moskwie, Jałcie, Teheranie i powojennej w Poczdamie. W 1946 zakończył służbę w armii w stopniu generała. Następnie sprawował stanowiska szefa sztabu ostatniego wicekróla Indii, lorda Louisa Mountbattena.

W 1951 został ministrem ds. Wspólnoty Narodów, a w latach 1952–1957 był pierwszym sekretarzem generalnym NATO. Równocześnie sprawował funkcję wiceprzewodniczącego Rady Północnoatlantyckiej. Jest on także twórcą powiedzenia, że NATO powstało, żeby:

Rosjan trzymać z daleka, Amerykanów przy sobie, a Niemców pod kontrolą.

W 1947 otrzymał tytuł barona Ismay. Zmarł 17 grudnia 1965. Tytuł barona wygasł wraz z jego śmiercią.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. S. Żerko, Biograficzny leksykon II wojny światowej, Poznań 2013, s. 192.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]