French
DeutschHeinrich Eduard Heine – Wikipedia, wolna encyklopedia
 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie | |
Heinrich Eduard Heine (ur. 18 marca 1821 w Berlinie, zm. 21 października 1881 w Halle)[1] – niemiecki matematyk zajmujący się analizą.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Znany z definicji granicy funkcji, autor twierdzenia Heinego-Borela charakteryzującego zbiory zwarte w przestrzeni euklidesowej. Badał wielomiany Legendre'a, pracował nad funkcjami Bessela i teorią szeregów Fouriera. Sformułował pojęcie jednostajnej ciągłości funkcji[2]. Uczeń Gaussa i Dirichleta.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Heinrich Eduard Heine. www.catalogus-professorum-halensis.de. [dostęp 2010-01-04]. (niem.).
- ↑ Heine Eduard, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-10-04].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
John J. O'Connor; Edmund F. Robertson: Heinrich Eduard Heine w MacTutor History of Mathematics archive (ang.) [dostęp 2021-10-24].
Kontrola autorytatywna (osoba):