Heinz Fischer – Wikipedia, wolna encyklopedia

Heinz Fischer
	; Heinz Fischer (2012)
Data i miejsce urodzenia	9 października 1938 ; Graz
	Prezydent Austrii
Okres	od 8 lipca 2004; do 8 lipca 2016
Przynależność polityczna	Socjaldemokratyczna Partia Austrii
Poprzednik	Andreas Khol, Barbara Prammer i Thomas Prinzhorn (p.o.)
Następca	Doris Bures, Karlheinz Kopf i Norbert Hofer (p.o.)
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Heinz Fischer (wym. ^ⓘ[haɪnts ˈfɪʃɐ]; ur. 9 października 1938 w Grazu^[1]) – austriacki polityk, działacz Socjalistycznej Partii Austrii (SPÖ), w latach 1983–1987 minister nauki, długoletni poseł do Rady Narodowej, a od 1990 do 2002 jej przewodniczący. W latach 2004–2016 prezydent Austrii.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Wiedeńskim (1961), habilitował się w zakresie nauk politycznych w 1978 na Leopold-Franzens-Universität Innsbruck. W 1993 został profesorem tej uczelni^[1].

Odbył praktyki sądowe, po czym od 1962 pracował we frakcji Socjaldemokratycznej Partii Austrii w parlamencie federalnym, od 1963 jako sekretarza klubu SPÖ. W 1971 po raz pierwszy został wybrany do Rady Narodowej XIII kadencji. Do izby niższej austriackiego parlamentu uzyskiwał dziewięciokrotnie reelekcję w wyborach w 1975, 1979, 1983, 1986, 1990, 1994, 1995, 1999 i 2002. Od maja 1983 do stycznia 1987 był ministrem nauki i badań naukowych w rządzie Freda Sinowatza. W latach 1987–1990 kierował klubem parlamentarnym socjaldemokratów. W listopadzie 1990 objął stanowisko przewodniczącego Rady Narodowej, zajmował je nieprzerwanie do grudnia 2002, następnie do czerwca 2004 był wiceprzewodniczącym (drugim przewodniczącym) tej izby^[1].

W wyborach prezydenckich z 25 kwietnia 2004, przeprowadzonych w związku z upływem drugiej kadencji Thomasa Klestila, zdobył 52,39% głosów, wygrywając ze wspieraną przez Austriacką Partię Ludową Benitą Ferrero-Waldner^[2]. Urząd przejął 8 lipca 2004^[1] od czasowo wykonujących obowiązki prezydenta członków prezydium Rady Narodowej (Thomas Klestil zmarł dwa dni wcześniej). W wyborach prezydenckich z 25 kwietnia 2010 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję, otrzymując 79,33% głosów^[3]. Drugą kadencję prezydencką zakończył 8 lipca 2016^[1].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Wielka Gwiazda Odznaki Honorowej za Zasługi dla Republiki Austrii (ex officio, 2004)^[4]
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej (1997)^[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d ^e Profil na stronie Parlamentu Austrii. [dostęp 2016-09-28]. (niem.).
↑ Bundespräsidentenwahl vom 25. April 2004, endgültiges Ergebnis. bmi.gv.at. [dostęp 2016-09-28]. (niem.).
↑ Bundespräsidentenwahl vom 25. April 2010, Endergebnis unter Einbeziehung der Stimmen aus Wahlkarten, die zur Briefwahl verwendet worden sind. bmi.gv.at. [dostęp 2016-09-28]. (niem.).
↑ Statut der bundesstaatlichen Auszeichnungen. verwaltung.steiermark.at, 18 kwietnia 2003. [dostęp 2024-01-17]. (niem.).
↑ M.P. z 1997 r. nr 62, poz. 595

[bio-1] Profil na stronie Parlamentu Austrii. [dostęp 2016-09-28]. (niem.).

[2] Bundespräsidentenwahl vom 25. April 2004, endgültiges Ergebnis. bmi.gv.at. [dostęp 2016-09-28]. (niem.).

[3] Bundespräsidentenwahl vom 25. April 2010, Endergebnis unter Einbeziehung der Stimmen aus Wahlkarten, die zur Briefwahl verwendet worden sind. bmi.gv.at. [dostęp 2016-09-28]. (niem.).

[4] Statut der bundesstaatlichen Auszeichnungen. verwaltung.steiermark.at, 18 kwietnia 2003. [dostęp 2024-01-17]. (niem.).

[5] M.P. z 1997 r. nr 62, poz. 595

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

Republika Austriacka	Karl Seitz (1919–1920) Michael Hainisch (1920–1928) Wilhelm Miklas (1928–1938)
Republika Austrii	Karl Renner (1945–1950) Theodor Körner (1951–1957) Adolf Schärf (1957–1965) Franz Jonas (1965–1974) Rudolf Kirchschläger (1974–1986) Kurt Waldheim (1986–1992) Thomas Klestil (1992–2004) Heinz Fischer (2004–2016) Alexander Van der Bellen (od 2017)
Pełniący obowiązki	Leopold Figl (1950–1951) Julius Raab (1957) Bruno Kreisky (1974) Andreas Khol, Barbara Prammer, Thomas Prinzhorn (2004) Doris Bures, Karlheinz Kopf, Norbert Hofer (2016−2017)