Helena Zamenhof – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Miejsce spoczynku | cmentarz żydowski |
Zawód, zajęcie | |
Małżeństwo | |
Dzieci |
Helena Zamenhof, z domu Rittenberg (ur. 1 czerwca 1874, zm. 26 listopada 1940 w Warszawie) – polska esperantystka żydowskiego pochodzenia.
Była żoną Feliksa Zamenhofa, brata Ludwika Zamenhofa, z którym miała trójkę dzieci: Juliana (1903-1964), Romanę (1904-1975) oraz Marylę (1908-1994). Podczas II wojny światowej została przesiedlona do getta warszawskiego, gdzie zmarła na grypę. Została pochowana na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej w Warszawie (kwatera 8)[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Grób Heleny Zamenhof w bazie danych Cmentarza Żydowskiego przy ul. Okopowej w Warszawie