Henryk Bolesta – Wikipedia, wolna encyklopedia

Henryk Bolesta
Data i miejsce urodzenia

20 września 1957
Radom

Wzrost

187 cm

Pozycja

bramkarz

Kariera juniorska
Lata Klub
Radomiak Radom
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1973–1974 Star Starachowice
1974 Radomiak Radom 7 (0)
1975–1982 Ruch Chorzów 101 (0)
1982–1988 Widzew Łódź 133 (1)
1989 Feyenoord 7 (0)
1989–1993 Roda JC Kerkrade 82 (0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1986  Polska 1 (0)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Henryk Bolesta (ur. 20 września 1957 w Radomiu) – polski piłkarz grający na pozycji bramkarza, jednokrotny reprezentant Polski.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Karierę piłkarską rozpoczynał w Radomiaku Radom. Grając w radomskiej drużynie był powoływany do juniorskiej reprezentacji Polski. Potem przeszedł do Stara Starachowice, a następnie do ekstraklasowego Ruchu Chorzów. W tym klubie rozegrał 101 spotkań.

W 1982 został zawodnikiem Widzewa. W barwach zespołu z Łodzi wystąpił w 133 meczach. W sezonie 1984/1985 wziął udział we wszystkich meczach ligowych i wywalczył Puchar Polski. Mimo że był bramkarzem, 26 czerwca po remisowym finałowym meczu z drużyną Katowic w serii rzutów karnych zdobył bramkę decydującą o zwycięstwie Widzewa.

W 1989 wyjechał do Holandii, by grać w Feyenoordzie. Ten klub reprezentował przez cztery miesiące (marzec-czerwiec 1989)[1]. Potem był graczem holenderskiego zespołu Roda JC Kerkrade. W 1993 zakończył karierę zawodniczą.

Reprezentacja Polski[edytuj | edytuj kod]

lp. Data Miejsce Przeciwnik Rezultat Rozgrywki Grał Uwagi
1. 7 października 1986 Bydgoszcz  Korea Północna 2-2 towarzyski do 46'

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Piłka nożna nr. 46 (857) z dnia 14 listopada 1989.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]