Henryk Jagodziński (wioślarz) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Henryk Jagodziński
Data i miejsce urodzenia

25 listopada 1925
Będzin

Data i miejsce śmierci

6 stycznia 2002
Warszawa

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Mistrzostwa Europy
brąz Duisburg 1957 dwójka ze sternikiem

Henryk Teofil Jagodziński (ur. 25 listopada 1925 w Grodźcu k. Będzina, zm. 6 stycznia 2002 w Warszawie) – polski wioślarz, dwukrotny olimpijczyk.

Podczas Igrzysk Olimpijskich 1952 startował w czwórkach bez sternika (ze Zbigniewem Schwarzerem, Edwardem Schwarzerem i Zbigniewem Żarnowieckim). Polska osada dotarła do finału zajmując piąte miejsce. Cztery lata później w Melbourne 1956 Jagodziński wystąpił w dwójkach ze sternikiem (ze Zbigniewem Schwarzerem i sternikiem Bertoldem Mainką), zajmując w finale czwarte miejsce.

Był brązowym medalistą Mistrzostw Europy w 1957 w Duisburgu w dwójkach ze sternikiem (ze z Schwarzerem i Mainką). W tym samym składzie polska osada zajęła 4. miejsce na ME w Gandawie w 1955 i piąte w Bledzie w 1956.

Osiemnaście razy zdobywał mistrzostwo Polski. Był zawodnikiem AZS Wrocław.

Był inżynierem budownictwa, dyrektorem Departamentu Budownictwa Przemysłowego Ministerstwa Budownictwa. Przez kilka lat pracował w Nigerii przy budowie nowej stolicy Abudży.

Żonaty z Barbarą Lipczyńską, z którą miał troje dzieci - Ewę, Tomasza i Włodzisława, a następnie z dr Krystyną Burhard-Jagodzińską.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Henryk_Jagodziński_(wioślarz)&oldid=71185828”