Hildebranda – Wikipedia, wolna encyklopedia

Hildebranda – żeńskie imię germańskie, żeński odpowiednik notowanego w Polsce od XIII wieku^[1] imienia Hildebrand, złożonego z członów hildiō (germ.). hilt(e)a (stwniem.) — "walka" i branda (germ.) — "ogień, głownia, żar", co przenoszono metaforycznie na "miecz" z powodu lśniącej głowni (śwrniem. brant — "głownia, błyszczący miecz"). Możliwe staropolskie zdrobnienie to m.in. Hilla^[2].

Hildebranda imieniny obchodzi:

• 11 kwietnia, jako wspomnienie św. Hildebranda, mnicha^[3]
• 5 czerwca, jako wspomnienie św. Hildebranda, jednego z towarzyszy św. Bonifacego, arcybiskupa Moguncji^[4]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]