Hiob (patriarcha Aleksandrii) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Hiob
Wielce Bosko Błogosławiony Papież i Patriarcha Wielkiego Miasta Aleksandrii, Libii, Pentapolis, Etiopii, całego Egiptu i całej Afryki, Ojciec Ojców, Pasterz Pasterzy, Trzynasty Apostoł i Sędzia Świata
Patriarcha Aleksandrii
Okres sprawowania

954–960

Wyznanie

chalcedońskie

Kościół

Patriarchat Aleksandryjski

Wybór patriarchy

954

Hiobchalcedoński patriarcha Aleksandrii w latach 954–960[1]. Za jego kadencji cesarz bizantyjski Nicefor II Fokas zdobył część miast w Syrii, co spowodowało wrogość muzułmanów wobec chrześcijan[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b JOB (954–960) [online], www.patriarchateofalexandria.com [dostęp 2019-09-25].