Hipacy z Paflagonii – Wikipedia, wolna encyklopedia

Święty
Hipacy z Paflagonii
biskup
męczennik
Ilustracja
Rosyjska ikona
Data śmierci

w IV wieku

Czczony przez

Kościół katolicki
Cerkiew prawosławną

Wspomnienie

14 listopada[a]
13 kwietnia i 29 listopada[b]

Patron

Tiggiano

Szczególne miejsca kultu

opactwo w Grottaferrata i Tiggiano

Hipacy z Paflagonii lub Hipacy z Gangry, Hipacjusz, łac. Hipatius, gr. Υπάτιος Γαγγρών, cs. Swiaszczennomuczenik Ipatij, jepiskop Gangrskij – żyjący w IV wieku biskup, święty Kościoła katolickiego i prawosławnego, uznawany w nim za męczennika.

Życie[edytuj | edytuj kod]

Jako biskup Paflagonii, w 340 roku był uczestnikiem synodu w Gangrze (obecnie Cankiri). Brak potwierdzenia, której diecezji przewodził i przypuszcza się, że jego stolicą biskupią mogła być właśnie Gangra, główne miasto Paflagonii.

O życiu św. Hipacego, którego kult rozwijał się równie bujnie, co legendy o nim, brak pewnych i potwierdzonych informacji. Miał być uczestnikiem I Soboru nicejskiego, a nawet paść ofiarą męczeńskiej śmierci z rąk nowacjan, gdy z niego powracał (325). Według innych przekazów miał być autorem komentarzy biblijnych.

Dzień obchodów[edytuj | edytuj kod]

Jego wspomnienie liturgiczne obchodzone jest zgodnie z Martyrologium Romanum, w którym umieścił go Baroniusz, 14 listopada.

Cerkiew prawosławna wspomina świętego męczennika dwukrotnie:

W synaksariach wymieniany jest wielokrotnie[3].

Kult[edytuj | edytuj kod]

Pamięć o św. Hipacym podtrzymywali włoscy bazylianie, szczególnymi miejscami kultu są opactwo w Grottaferrata i Tiggiano, którego jest patronem[3].

Cerkiew wychwala Hipacego jako „cierpiętnika w imię Boże, mądrego hierarchę, źródło cudów, dobrego pasterza, oporę Cerkwi”.

Ikonografia[edytuj | edytuj kod]

W sztuce Wschodu święty przedstawiany jest jako sędziwy mężczyzna w biskupich szatach z siwą, kędzierzawą brodą. Zależnie od typu ikony w dłoniach trzyma Ewangelię lub w prawej ręce ikonę Matki Bożej z Dzieciątkiem, a w lewej zwój z napisem: „Niech będzie przeklęty ten, kto nie czci ikony Najświętszej Bogarodzicy z odwiecznym Dzieciątkiem Jezusem Chrystusem”.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. liturgia katolicka
  2. prawosławna liturgia według kalendarza gregoriańskiego

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. podwójne datowanie
  2. Ипатий Гангрский (Hipacy z Gangry) - Wolna prawosławna Encykopedia "Drevo" (ros.)
  3. a b Antonio Borrelli: Sant' Ipazio di Gangra. [dostęp 2009-12-17]. (wł.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]