Honduras Brytyjski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Honduras Brytyjski
British Honduras
kolonia
1872–1981
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Wielka Brytania

Siedziba

Belize City (1872–1970)
Belmopan (1970–1981)

Data powstania

1872

Data likwidacji

21 września 1981

Powierzchnia

22 966

Języki urzędowe

angielski

Położenie na mapie
Położenie na mapie

Honduras Brytyjski – dawna kolonia brytyjska w Ameryce Środkowej. Obecnie stanowi niepodległe państwo Belize.

Pierwsza brytyjska osada na obszarze dzisiejszego Belize została założona w 1638. Brytyjskie osadnictwo wywoływało konflikty z Hiszpanami, którzy jednak ostatecznie na mocy pokoju w Utrechcie w 1713 uznali brytyjskie prawa do Belize.

W roku 1780 terytorium Belize zostało włączone w skład brytyjskiej kolonii Jamajka. Po 1821 pretensje terytorialne wobec Belize wysunęły Meksyk i Gwatemala. W 1859 podpisano układ graniczny z Gwatemalą.

Od 1862 terytorium nosiło oficjalną nazwę Honduras Brytyjski, zaś od 1872 było samodzielną kolonią.

W 1940 odżył konflikt z Gwatemalą, która wypowiedziała układ graniczny z 1859 i w 1945 ogłosiła inkorporację Hondurasu Brytyjskiego.

Po otrzymaniu przez Honduras Brytyjski autonomii wewnętrznej w 1964, Gwatemala próbowała powstrzymać proces przekazania kolonii niepodległości.

W roku 1973 nazwę kolonii zmieniono na Belize, zaś od 1975 prowadziła ona samodzielną politykę zagraniczną. W tym samym roku Gwatemala ogłosiła mobilizację wojsk. Doszło do obustronnych demonstracji siły na granicy.

W 1980 ONZ podjęło próbę mediacji pomiędzy Wielką Brytanią, Belize i Gwatemalą. Pomimo iż Gwatemala nie zrezygnowała ze swoich pretensji terytorialnych, 21 września 1981 kolonia uzyskała niepodległość jako Belize. Nowe państwo zostało uznane przez Gwatemalę dopiero w 1991, chociaż do tej pory nie zrezygnowała ona ze swoich pretensji terytorialnych.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]