II bitwa pod Wawrem – Wikipedia, wolna encyklopedia

Złożenie rosyjskich sztandarów po bitwie pod Wawrem

II bitwa pod Wawrem – zwycięska bitwa wojsk polskich dowodzonych przez gen. Jana Skrzyneckiego nad rosyjską grupą osłonową Geismara. Odbyła się 31 marca 1831 i zapoczątkowała ofensywę polską podczas powstania listopadowego. Była częścią operacji zaplanowanej przez Ignacego Prądzyńskiego. W wyniku tego starcia doszło do bitwy pod Dębem Wielkim.

Krzyż powstańczy obok dawnej Karczmy Wawerskiej.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]