Ian Hallam – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ian Hallam
Data i miejsce urodzenia

24 listopada 1948
Basford

Wzrost

193 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Wielka Brytania
Igrzyska olimpijskie
brąz Monachium 1972 kolarstwo
(druż. na dochodzenie)
brąz Montreal 1976 kolarstwo
(druż. na dochodzenie)
Mistrzostwa świata w kolarstwie torowym
srebro Leicester 1970 ind. na dochodzenie (A)
srebro San Sebastián 1973 druż. na dochodzenie
Reprezentacja  Anglia
Igrzyska Brytyjskiej Wspólnoty Narodów
złoto Edynburg 1970 kolarstwo
(ind. na dochodzenie)
złoto Christchurch 1974 kolarstwo
(ind. na dochodzenie)
złoto Christchurch 1974 kolarstwo
(druż. na dochodzenie)
brąz Christchurch 1974 kolarstwo
(1 km na czas)
brąz Christchurch 1974 kolarstwo
(scratch)

Ian Hallam (ur. 24 listopada 1948 w Basford) – brytyjski kolarz torowy i szosowy, dwukrotny medalista olimpijski oraz dwukrotny medalista torowych mistrzostw świata.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

W 1968 roku Ian Hallam wystartował na igrzyskach olimpijskich w Meksyku, gdzie Brytyjczycy odpadli w eliminacjach drużynowego wyścigu na dochodzenie, a indywidualnie był piętnasty. Pierwszy sukces osiągnął w 1970 roku, kiedy zdobył złoty medal w indywidualnie podczas igrzysk Brytyjskiej Wspólnoty Narodów w Edynburgu. W tym samym roku zajął także drugie miejsce podczas mistrzostw świata w Leicester, gdzie wyprzedził go jedynie Xaver Kurmann ze Szwajcarii. Dwa lata później wspólnie z Mickiem Bennettem, Ronem Keeble i Williamem Moore’em zdobył brązowy medal w drużynowym wyścigu na dochodzenie podczas igrzysk olimpijskich w Monachium. Na tych samych igrzyskach był również dziesiąty indywidualnie. Na rozgrywanych w 1973 roku mistrzostwach świata w San Sebastián razem z Bennettem, Moore’em i Richardem Evansem także zajął drugie miejsce w drużynie, a na igrzyskach olimpijskich w Montrealu w 1976 roku, gdzie partnerowali mu Ian Banbury, Robin Croker oraz Mick Bennett, ponownie był trzeci. W indywidualnym wyścigu na dochodzenie był ponadto dziesiąty w Monachium oraz dwudziesty w Montrealu. Najbardziej udaną imprezą w jego karierze były igrzyska Brytyjskiej Wspólnoty Narodów w Christchurch w 1974 roku, gdzie zdobył cztery medale: złote w drużynowym i indywidualnym wyścigu na dochodzenie oraz brązowe w wyścigu na 1 km oraz wyścigu na 10 mil. Startował także w wyścigach szosowych, zwyciężając między innymi w klasyfikacji generalnej Merseyside Wheel Race w latach 1970 i 1972, wyścigu Londyn-Glasgow w 1980 roku oraz kryterium w Gravesend w 1979 roku, Nottingham w 1981 roku i Wolverhampton w 1982 roku.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]