French
DeutschIdotea – Wikipedia, wolna encyklopedia
| Idotea[1] | |
| Fabricius, 1798 | |
 Podwoik bałtycki (Idotea balthica) | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | Idotea |
Idotea – rodzaj morskich skorupiaków z rzędu równonogów, w języku polskim określany zwyczajową nazwą podwoik[2]. Obejmuje gatunki długości do 4 cm, o ciele wydłużonym i zakończonym dużą płytką ogonową z 1 lub 3 tylnymi wyrostkami. Spłaszczone i podwinięte pod płytkę ogonową odnóża ogonowe zamykają komorę skrzelową. Ubarwienie bardzo zmienne, maskujące, zależne w dużym stopniu od koloru podłoża.[2] Znane są zarówno podwoiki roślinożerne, jak i żywiące się także żywymi lub martwymi zwierzętami[3].
Podwoiki to zwierzęta – mimo posiadanej przez przynajmniej niektóre z nich zdolności pływania – denne. Większość z nich zamieszkuje zarośnięte roślinnością dno wód płytkich, niektóre jednak spotykane są na głębokościach ponad 1000 m. Żyją głównie w morzach strefy ciepłej i umiarkowanej[2].
Gatunki[edytuj | edytuj kod]
Znanych jest 26 gatunków[1] podwoików, z czego w Europie spotyka się 10, a w Morzu Bałtyckim – 3[2]:
Gatunki występujące w Polsce[3]
- podwoik bałtycki (Idotea balthica) (Pallas, 1772)
- podwoik mniejszy (Idotea chelipes) (Pallas, 1766)
- podwoik zachodni (Idotea granulosa) Rathke, 1843
Gatunki niewystępujące w Polsce
- Idotea aleutica Gurjanova, 1933
- Idotea brevicauda Dana, 1853
- Idotea brevicorna Milne-Edwards, 1840
- Idotea danai Miers, 1881
- Idotea delfini Porter, 1903
- Idotea emarginata (Fabricius, 1793)
- Idotea fewkesi H. Richardson, 1905
- Idotea gurjanovae Kussakin, 1974
- Idotea indica H. Milne-Edwards, 1840
- Idotea linearis (Linnaeus, 1763)
- Idotea metallica Bosc, 1802
- Idotea neglecta G. O. Sars, 1897
- Idotea obscura Rafi, 1972
- Idotea ochotensis Brandt, 1851
- Idotea orientalis Gurjanova, 1933
- Idotea ostroumovi Sowinsky, 1895
- Idotea pelagica Leach, 1815
- Idotea phosphorea Harger, 1873
- Idotea rufescens Fee, 1926
- Idotea spasskii Gurjanova, 1950
- Idotea urotoma Stimpson, 1864
- Idotea whymperi Miers, 1881
- Idotea ziczac Barnard, 1951
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Idotea, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c d Mały słownik zoologiczny. Bezkręgowce. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1976, s. 244.
- ↑ a b Ludwik Żmudziński: Świat zwierzęcy Bałtyku. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1990, s. 108-109. ISBN 83-02-02374-4.