Ifigenia w Taurydzie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ifigenia w Taurydzie – tytuł dwóch różnych sztuk teatralnych, opery i obrazu opartych ma mitycznej historii Ifigenii, córki Agamemnona, króla Myken. Tauryda to dzisiejszy Krym, gdzie Ifigenia była kapłanką Artemidy.

• Ifigenia w Taurydzie (stgr. Iφιγένεια ἡ ἐν Ταύροις) – tragedia napisana przez Eurypidesa pomiędzy 414 a 413 r. p.n.e. Jest to jedno z 18 zachowanych do dzisiaj dzieł tego dramaturga.

• Ifigenia w Taurydzie (niem. Iphigenie auf Tauris) – sztuka teatralna Johanna Wolfganga Goethego z 1787 roku (wyd. polskie 1833)^[1].

• Ifigenia w (na) Taurydzie (fr. Iphigénie en Tauride) – opera Christopha Willibalda Glucka, której premiera odbyła się 18 maja 1779 r. i jej późniejsza o dwa lata, niemiecka przeróbka (Iphigenia auf Tauris).

• zobacz też "Ifigenia w Taurydzie" – obraz pędzla Heinricha Gärtnera.

Zobacz w Wikiźródłach Ifigenia w Tauryi (Eurypides, tłum. Kasprowicz, 1918)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]