Ignacy Lasocki – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ignacy Lasocki
Data urodzenia

1823

Data śmierci

1875

Narodowość

polska

Alma Mater

Akademia Sztuk Pięknych w Monachium

Dziedzina sztuki

malarstwo

Portret lekarza

Ignacy Lasocki (ur. 1823, zm. 1875) – polski artysta, malarz, członek Szkoły Monachijskiej i Szkoły Düsseldorfskiej.

Studia malarskie rozpoczął w szkole Aleksandra Kokulara w Warszawie. Kontynuował studia od 2 grudnia 1844 w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium a następnie w Akademii Sztuk Pięknych w Düsseldorfie. Po studiach spędził cztery lata w Rzymie kształcąc się dalej i kopiując dzieła mistrzów włoskich, m.in. Rafaela i Guercina.

Po powrocie do Warszawy w roku 1854 założył własną pracownię malarską.

Malował obrazy religijne, rodzajowe, alegoryczne, historyczne, portrety. Uczestniczył w wielu wystawach malarstwa:

W zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie znajduje się jego obraz „Hrabia Ugolino”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Halina Stępień/Maria Liczbińska: Artyści polscy w środowisku monachijskim w latach 1828-1914. Materiały źródłowe, Warszawa 1994, str. 6, 50

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]