Ikar (człon rakiety) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Producent | |
---|---|
Człon rakiet | |
Materiały napędowe | |
Rok pierwszego startu | 1999 |
Rok ostatniego startu | 1999 |
Osiągi | |
Siła ciągu przy starcie | 2,94 kN |
Impuls właściwy w próżni | 326 s |
Wymiary | |
Długość | 2,56 m |
Średnica | 2,72 m |
Masa pustego | 820 kg |
Masa maksymalna | 3164 kg |
Silniki | |
Silnik 1. |
Ikar (ros. Икар) – blok przyspieszający wykorzystywany w rakietach Sojuz-U. Jego system napędowy (zapożyczony z satelitów Jantar) zasilany paliwem hipergolowym tworzył ciąg 2,94 kN. Plusem członu była możliwość wielokrotnego odpalenia (aż 50 razy), pozwalając na wysłanie kilku satelitów na różne orbity[1]. Ikar mógł być sterowany przez kontrolę naziemną bądź mógł pracować w trybie autonomicznym[2].