Iker Casillas – Wikipedia, wolna encyklopedia

Iker Casillas
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Iker Casillas Fernández[1]

Data i miejsce urodzenia

20 maja 1981
Móstoles[1]

Wzrost

182[2] lub 185[3] cm

Pozycja

bramkarz[4]

Kariera juniorska
Lata Klub
1990–1998 Real Madryt
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1998–1999 Real Madryt C 26 (0)
1999 Real Madryt B 4 (0)
1999–2015 Real Madryt 510 (0)
2015–2020 FC Porto 116 (0)
W sumie: 656 (0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1996  Hiszpania U-15 1 (0)
1996–1998  Hiszpania U-16 19 (0)
1997–1999  Hiszpania U-17 10 (0)
1999  Hiszpania U-18 4 (0)
1999  Hiszpania U-20 2 (0)
1999–2000  Hiszpania U-21 5 (0)
2000–2016  Hiszpania 167 (0)
W sumie: 208 (0)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Hiszpania
Mistrzostwa świata
I miejsce Południowa Afryka 2010
Mistrzostwa Europy
I miejsce Austria/Szwajcaria 2008
I miejsce Polska/Ukraina 2012
Puchar Konfederacji
srebro Brazylia 2013
brąz Południowa Afryka 2009

Iker Casillas Fernández (wym. [ˈikɛɾ kaˈsiʎas fɛɾˈnandeθ]; ur. 20 maja 1981 w Móstoles) – hiszpański piłkarz występujący w latach 1998–2020 na pozycji bramkarza. Przez niemal całą karierę grał w Realu Madryt, a pod jej koniec był zawodnikiem FC Porto.

W latach 1996–2016 reprezentant Hiszpanii. Pięciokrotny mistrz Hiszpanii, dwukrotny zdobywca Pucharu Hiszpanii, czterokrotny zdobywca Superpucharu Hiszpanii, trzykrotny zdobywca Pucharu Mistrzów, dwukrotny zdobywca Superpucharu Europy, zdobywca Pucharu Interkontynentalnego 2002, klubowy mistrz świata 2014, mistrz Europy juniorów 1997, młodzieżowy mistrz świata 1999, mistrz Europy 2008 i 2012 oraz mistrz świata 2010. Uważany jest za jednego z najlepszych bramkarzy w historii piłki nożnej[5][6][7][8][9]. W 2019 dostał zawału serca i jego życie było zagrożone[10]. Po pewnym czasie wrócił do treningów. Karierę piłkarską zakończył w sierpniu 2020[11], po zagraniu łącznie w ponad tysiącu spotkań[12].

Zamierzał wziąć udział w wyborach na szefa hiszpańskiego związku piłki nożnej, jednak po pewnym czasie wycofał swoją kandydaturę[13]. W tym samym roku pojawiały się informacje o powrocie Casillasa do Realu jako doradcy zarządu[14]. Od 2020 jest zastępcą dyrektora generalnego fundacji Realu Madryt[15]. W 2023 roku został ambasadorem polskiej firmy XTB[16].

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Casillas w Realu Madryt, 2010.

Od najmłodszych lat grał w piłkę nożną. Gdy miał dziewięć lat, ojciec zapisał go na treningi w Realu Madryt. Tam ustawiono go na pozycji bramkarza. Szybko został najlepszym na tej pozycji w swojej grupie wiekowej. Niedługo później uznano go za jednego z najbardziej utalentowanych bramkarzy w Hiszpanii i zaczęto powoływać do juniorskiej reprezentacji Hiszpanii.

Szybko przechodził kolejne etapy w systemie szkoleniowym Realu – w promocji do coraz wyższych drużyn „przeskoczył” zespół C, w Realu Madryt B zagrał tylko cztery mecze, po których powołano go do pierwszej drużyny. Zadebiutował w niej 12 września 1999 meczem przeciw Athletic Bilbao, będącej ulubioną drużyną jego ojca[17]. Casillas zagrał w spotkaniu, ponieważ kontuzjowany był Bodo Illgner, a Albano Bizzarri nie cieszył się zaufaniem trenera. Spotkanie zakończyło się remisem 2:2. Jeszcze w tym samym sezonie Casillas – już jako podstawowy zawodnik zespołu – zdobył trofeum Ligi Mistrzów (Real pokonał 3:0 Valencię). Wówczas Casillas został najmłodszym w historii bramkarzem, który wystąpił w spotkaniu tej rangi – w dniu finału miał zaledwie 19 lat i 4 dni. Został powołany do reprezentacji Hiszpanii na Mistrzostwa Europy 2000.

Z Realem Madryt wygrywał ligę hiszpańską w latach 2001, 2003, 2007, 2008 i 2012. W trakcie sezonu 2001/2002 stracił miejsce w bramce na rzecz Césara Sáncheza. Do podstawowego składu wrócił, gdy Sánchez doznał kontuzji w trakcie finałowego meczu Ligi Mistrzów przeciwko Bayerowi 04 Leverkusen. Casillas zagrał w ostatnich minutach spotkania wygranego przez Real 2:1, zdobywając drugi w karierze Puchar Mistrzów. Wybronił kilka groźnych sytuacji w spotkaniu, stając się bohaterem klubu. Łącznie zagrał w 16 sezonach Ligi Mistrzów[18], grając łącznie w 177 spotkaniach rozgrywek[19].

Od sezonu 2002/2003 do sezonu 2011/2012 opuścił zaledwie dziewięć spotkań ligowych.

2 kwietnia 2006 w meczu ligowym przeciwko FC Barcelonie po raz pierwszy był kapitanem Realu Madryt[20]. 14 lutego 2008 podpisał z Realem nowy kontrakt do końca sezonu 2016/2017[21].

24 stycznia 2013 ucierpiał w ćwierćfinałowym spotkaniu o Puchar Króla, a w 17. minucie meczu zszedł z boiska ze złamaniem śródręcza, do którego doszło w zamieszaniu podbramkowym, kiedy to został przypadkowo kopnięty przez kolegę z zespołu Álvaro Arbeloę[22][23].

W lipcu 2015 odszedł z macierzystego klubu. Powodem był konflikt z włodarzem Realu Madryt Florentino Perezem[24]. Klub był krytykowany za styl odejścia bramkarza[25]. Casillas zdobył z ekipą 19 pucharów[26].

12 lipca 2015 podpisał dwuletni kontrakt z FC Porto z możliwością przedłużenia o kolejny rok[27].

Casillas z Xavim po wywalczeniu Mistrzostwa Europy 2012.

1 maja 2019 podczas porannego treningu poczuł ostre kłucie w klatce piersiowej, które okazało się zawałem serca[28].

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Od najmłodszych lat był powoływany do juniorskich reprezentacji Hiszpanii. W 1997 z reprezentacją U-16 zdobył mistrzostwo Europy[29][30]. W tym samym roku zajął również trzecie miejsce na Mistrzostwach Świata U-17 w Egipcie[31][32], a dwa lata później – zdobył mistrzostwo świata w kategorii U-20 podczas turnieju w Nigerii[33], będąc wówczas zmiennikiem Daniela Aranzubíi[34].

Do reprezentacji seniorów trafił już w pierwszym sezonie gry w podstawowym składzie Realu. Zadebiutował w niej 3 czerwca 2000 w towarzyskim meczu przeciwko Szwecji, zmieniając w 62. minucie José Francisco Molinę. Był rezerwowym w kadrze na Euro 2000 w Belgii i Holandii. Dwa lata później selekcjoner José Antonio Camacho powołał go do reprezentacji na kolejną imprezę rangi mistrzowskiej – Mistrzostwa Świata w Korei Południowej i Japonii. Początkowo miał tam być dublerem Santiago Cañizaresa, ale gdy ten odniósł przypadkową kontuzję uniemożliwiającą mu występ, Casillas został pierwszym bramkarzem. W 1/8 finału w meczu przeciw Irlandii obronił trzy rzuty karne – jeden w regulaminowym czasie gry, a dwa w konkursie rzutów karnych. W kolejnych latach był podstawowym graczem kadry narodowej, uczestniczył w Euro 2004 i Mistrzostwach Świata 2006. Po zakończeniu przygody z kadrą Raúla został kapitanem reprezentacji.

W 2008 brał udział w zwycięskich dla Hiszpanii Mistrzostwach Europy w Austrii i Szwajcarii. W meczu ćwierćfinałowym przeciwko Włochom w konkursie rzutów karnych obronił dwie jedenastki, przyczyniając się do pierwszego od 24 lat awansu hiszpańskiej reprezentacji do finału turnieju rangi mistrzowskiej. Wystąpił w rozgrywanym 29 czerwca 2008 finałowym spotkaniu z Niemcami, wygranym przez Hiszpanię 1:0.

W 2010 w Południowej Afryce zdobył z reprezentacją Hiszpanii mistrzostwo Świata. La Furia Roja pokonała w finale mundialu Holandię 1:0. Mecz rozstrzygnęła dogrywka, a bramkę zdobył Andrés Iniesta (116. min.)[35]. Na zakończenie Mundialu Casillas otrzymał nagrodę dla najlepszego bramkarza turnieju Złote rękawice[36].

Na Euro 2012 po pokonaniu w rzutach karnych Portugalii Hiszpanie awansowali do finału. W serii jedenastek Casillas obronił strzał João Moutinho. Wraz ze swoją drużyną obronił tytuł Mistrzów Europy, wygrywając finałowy mecz z Włochami 4:0. Był to zarazem 100. zwycięski mecz Casillasa dla reprezentacji Hiszpanii[37][38].

Wraz z kadrą wziął również udział w Mistrzostwach Świata w Piłce Nożnej 2014. Zagrał w dwóch meczach grupowych – z Holandią (1:5) oraz z Chile (0:2). Tym razem Hiszpanie odpadli z turnieju już po fazie grupowej.

Ostatni raz w kadrze zagrał 1 czerwca 2016 w meczu towarzyskim przeciwko Korei Południowej (6:1). Został powołany także na Euro 2016, ale nie zagrał wówczas ani jednego meczu.

Statystyki kariery klubowej[edytuj | edytuj kod]

Stan na 21 marca 2019.
Klub Sezon Liga Puchar krajowy Europejskie puchary Inne1 Razem
M GW CK M GW CK M GW CK M GW CK M GW CK
Real Madryt 1999/2000 27 25 10 5 1 4 12 19 4 3 5 0 47 50 18
2000/2001 34 37 12 0 0 0 11 15 3 2 4 0 47 56 15
2001/2002 25 27 7 5 5 2 9 6 5 1 0 1 40 38 15
2002/2003 38 42 10 0 0 0 15 21 3 2 1 1 55 64 14
2003/2004 37 50 5 2 1 1 9 10 3 2 2 1 50 63 10
2004/2005 37 30 16 0 0 0 10 11 4 47 41 20
2005/2006 37 38 15 4 6 3 7 7 2 48 51 20
2006/2007 38 40 11 0 0 0 7 10 1 45 50 12
2007/2008 36 32 14 0 0 0 8 13 1 2 6 0 46 51 15
2008/2009 38 52 14 0 0 0 7 10 2 2 5 0 47 67 16
2009/2010 38 35 15 0 0 0 8 9 2 46 44 17
2010/2011 35 32 14 8 2 6 11 6 7 54 40 27
2011/2012 37 31 14 4 6 1 10 7 5 2 5 0 53 49 20
2012/2013 19 17 8 3 0 3 5 8 0 2 4 0 29 29 11
2013/2014 2 2 0 9 1 8 13 9 6 24 12 14
2014/2015 32 35 12 0 0 0 10 8 5 5 2 3 47 45 20
FC Porto 2015/2016 32 28 13 0 0 0 8 11 1 40 39 14
2016/2017 33 16 19 0 0 0 10 7 4 43 23 23
2017/2018 20 10 12 5 4 2 3 3 2 3 2 2 31 19 18
2018/2019 28 15 17 0 0 0 10 15 1 1 1 0 35 25 16
Razem 621 594 236 45 26 30 181 199 61 27 37 8 874 850 335

1Uwzględniono: Superpuchar Hiszpanii, Puchar Ligi Portugalskiej, Superpuchar Europy oraz Klubowe Mistrzostwa Świata.
Opracowano na podstawie: BDFutbol, Transfermarkt[39].

Statystyki kariery reprezentacyjnej[edytuj | edytuj kod]

Stan na 1 czerwca 2016.
Reprezentacja Hiszpanii
Rok M GW CK
2000 6 5 2
2001 5 2 4
2002 11 6 6
2003 11 6 6
2004 12 6 6
2005 10 4 6
2006 10 12 4
2007 8 3 5
2008 15 4 11
2009 13 9 7
2010 15 12 8
2011 11 7 6
2012 16 3 13
2013 9 3 7
2014 8 10 4
2015 5 0 5
2016 2 1 1
Razem 167 93 101

Opracowano na podstawie: BDFutbol, Transfermarkt[39].

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Klubowe[edytuj | edytuj kod]

Real Madryt[edytuj | edytuj kod]

FC Porto[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacyjne[edytuj | edytuj kod]

Indywidualne[edytuj | edytuj kod]

Rekordy[edytuj | edytuj kod]

  • Najwięcej meczów bez straty gola w historii LM: 59[40]
  • Najwięcej meczów w historii LM: 177[41]

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Urodził się jako pierwsze dziecko José Luisa Casillasa, z zawodu nauczyciela, byłego piłkarza-amatora i Marii Carmen Fernández, wówczas nauczycielki w szkole fryzjerskiej, później gospodyni domowej. Ma młodszego brata Unaia[42].

Był żonaty z Sarą Carbonero, hiszpańską prezenterką telewizyjną[4]. 3 stycznia 2014 został po raz pierwszy ojcem chłopca, Martina Casillasa Carbonero[43]. 2 czerwca 2016 urodził się drugi syn pary – Lucas. W 2021 prasa doniosła o rozwodzie małżonków[44].

W 2012 roku na polskim rynku wyszła biografia piłkarza „Iker Casillas. Skromność mistrza”[45], której autorem jest Enrique Ortego.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b 1 Casillas [data dostępu: 2015-02-17] (hiszp.).
  2. Iker Casillas, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2018-05-27].
  3. https://www.eurosport.com/football/iker-casillas_prs3906/person.shtml
  4. a b Biography of Iker Casillas [data dostępu: 2015-02-17] (ang.).
  5. 25 Greatest Goalkeepers in Football History | Bleacher Report | Latest News, Videos and Highlights [online], bleacherreport.com [dostęp 2019-05-03] (ang.).
  6. Top five: Greatest goalkeepers of all-time | GiveMeSport [online], www.givemesport.com [dostęp 2019-05-03] [zarchiwizowane z adresu 2019-05-02] (ang.).
  7. Football’s 20 greatest goalkeepers of all time [online], www.sportskeeda.com [dostęp 2019-05-21] (ang.).
  8. http://bestfootballplayersever.com/top-10-best-football-goalkeepers-ever.php.
  9. Iker Casillas on way to becoming greatest keeper of all-time – Pete Jenson | Daily Mail Online [online], www.dailymail.co.uk [dostęp 2019-05-03] (ang.).
  10. Casillas doznał zawału serca. realmadryt.pl, 2019-05-01. [dostęp 2020-07-17]. (pol.).
  11. MARCA: Casillas wraca do Realu Madryt!. realmadryt.pl, 2020-07-17. [dostęp 2020-07-17]. (pol.).
  12. Casillas goni kolejne rekordy [online], PiłkaNożna.pl [dostęp 2020-10-31].
  13. Oficjalnie: Iker wycofuje się z wyborów. realmadryt.pl, 2020-06-15. [dostęp 2020-07-17]. (pol.).
  14. MARCA: Casillas wraca do Realu Madryt! [online], www.realmadryt.pl [dostęp 2020-10-31].
  15. Comunicado Oficial: Iker Casillas | Real Madrid CF [online], Real Madrid C.F. – Web Oficial [dostęp 2020-12-22] (hiszp.).
  16. Iker Casillas reklamuje XTB [online], www.wirtualnemedia.pl, 14 lutego 2023 [dostęp 2023-08-14] (pol.).
  17. CASILLAS Y EL ATHLETIC [online], Iñaki Anasagasti [dostęp 2020-10-31].
  18. Ramos zrównał się z Casillasem [online], www.realmadryt.pl [dostęp 2020-10-31].
  19. Telewizja Polska S.A, Więcej niż bramkarz. Casillas zmienił futbol na zawsze [online], sport.tvp.pl, 4 sierpnia 2020 [dostęp 2020-10-31] (pol.).
  20. FC Barcelona – Real Madryt, 2 kwi 2006 – LaLiga – Protokół meczowy [online], _ [dostęp 2020-10-31] (pol.).
  21. Forever white – Raúl and Casillas sign lifelong contracts with Real Madrid. RealMadrid.com, 2008-02-14. [dostęp 2015-02-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-10)]. (ang.).
  22. Kontuzja Casillasa! „Załatwił” go kolega z drużyny. sportfan.pl, 2013-01-24. [dostęp 2015-02-17]. (pol.).
  23. Poważny uraz Casillasa. primeradivision.pl, 2013-01-24. [dostęp 2015-02-17]. (pol.).
  24. Telewizja Polska S.A, Perez pożegnał Ikera. „Sam chciał transferu” [online], sport.tvp.pl, 13 lipca 2015 [dostęp 2020-10-31] (pol.).
  25. Kacper Rogacin / AIP, Iker Casillas. Genialne dziecko Realu odrzucone przez rodzinę [VIDEO] [online], Polska Times, 17 lipca 2015 [dostęp 2020-10-31] (pol.).
  26. Ramos i Marcelo o krok za Gento [online], www.realmadryt.pl [dostęp 2020-10-31].
  27. Casillas assina por dois anos com mais um de opção. fcporto.pt, 2015-07-12. [dostęp 2015-07-15]. (port.).
  28. Iker Casillas doznał zawału serca na treningu. Legendarny bramkarz trafił do szpitala Piłka nożna [online], Sport.pl [dostęp 2019-05-01] (pol.).
  29. UEFA Under 17 Football Championship – History. [dostęp 2015-02-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-04-24)]. (ang.).
  30. UEFA European Under-16 Championship 1996/1997 – Spain back on top. UEFA.com. [dostęp 2015-02-17]. (ang.).
  31. FIFA U-17 World Cup Egypt 1997 – Overview. FIFA.com. [dostęp 2015-02-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-06)]. (ang.).
  32. FIFA U-17 World Cup Egypt 1997 – Spain. FIFA.com. [dostęp 2015-02-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-03)]. (ang.).
  33. FIFA U-20 World Cup Nigeria 1999 – Overview. FIFA.com. [dostęp 2015-02-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-19)]. (ang.).
  34. FIFA U-20 World Cup Nigeria 1999 – Spain. FIFA.com. [dostęp 2015-02-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-15)]. (ang.).
  35. !Viva Espana! Hiszpania mistrzem świata!. sport.wp.pl, 2010-07-11. [dostęp 2015-02-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-15)]. (pol.).
  36. MŚ 2010. „Złota rękawica” dla Ikera Casillasa. sport.pl, 2010-07-12. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-04)]. (pol.).
  37. Casillas zagra z Portugalią o setne zwycięstwo. wprost.pl, 2012-06-27. [dostęp 2015-02-17]. (pol.).
  38. Iker Casillas – pożeracz rekordów, odludek w labiryncie. euro2012.onet.pl, 2012-07-02. [dostęp 2015-02-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-17)]. (pol.).
  39. a b Iker Casillas, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2020-11-09].
  40. Iker Casillas – Szczegółowe podsumowanie występów [online], _ [dostęp 2020-10-31] (pol.).
  41. UEFA.com, Who has played 100 Champions League games? [online], UEFA.com, 27 października 2020 [dostęp 2020-10-31] (ang.).
  42. Unai, el hermano del Barça de Casillas. divinity.es, 2011-12-02. [dostęp 2015-02-17]. (hiszp.).
  43. Iker Casillas został ojcem. przegladsportowy.pl, 2014-01-03. [dostęp 2015-02-17]. (pol.).
  44. https://przegladsportowy.onet.pl/ofsajd/iker-casillas-i-sara-carbonero-juz-po-rozwodzie-wyciekly-warunki-porozumienia/xye6w91.
  45. Iker Casillas. Skromność mistrza | Wydawnictwo SQN [online] [dostęp 2020-10-31] (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]