Imants Ziedonis – Wikipedia, wolna encyklopedia

Imants Ziedonis

Łotewski znaczek pocztowy upamiętniający Imantsa Ziedonisa
Data i miejsce urodzenia	3 maja 1933 Sloka
Data i miejsce śmierci	27 lutego 2013 Ryga
Zawód, zajęcie	pisarz
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Imants Ziedonis (ur. 3 maja 1933 w Sloce, zm. 27 lutego 2013 w Rydze^[1]) – łotewski pisarz i poeta.

Imants Ziedonis studiował filologię na Uniwersytecie Łotwy. Po ukończeniu studiów, w 1959 roku, wyjechał do Moskwy, gdzie kontynuował edukację. Podejmował się różnych zajęć, pracował jako robotnik przy budowie dróg, potem jako bibliotekarz, nauczyciel i redaktor literacki^[2].

W 1961 roku opublikował swój pierwszy zbiór poezji zatytułowany Zemes un sapņu smilts. Interesował się łotewską kulturą ludową, zainspirowane nią utwory wydał w trzech tomach zatytułowanych Epifanie (1974, 1978 oraz 1994). Zbierał też oraz tworzył ludowe bajki dla dzieci, opublikowane w 1973 roku Kolorowe bajki (Krāsainās pasakas) były tłumaczone na wiele języków, w tym na polski^[2].

Zajmował się także przekładem z języka rosyjskiego na łotewski, tłumaczył m.in. utwory Aleksandra Puszkina, Aleksandra Błoka i Władimira Majakowskiego^[2].

Brał udział w działaniach dążących do uzyskania niepodległości przez Łotwę, w 1990 został wybrany do Rady Najwyższej i był jednym z jej członków, którzy głosowali za uchwaleniem deklaracji o przywróceniu niepodległego państwa (Deklarācija par Latvijas Republikas neatkarības atjaunošanu)^[2].

W 1995 roku został uhonorowany Orderem Trzech Gwiazd^[2][1].

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

Poezja[edytuj | edytuj kod]

• Zemes un sapņu smilts (1961)
• Sirds dinamīts (1963)
• Motocikls (1965)
• Es ieeju sevī (1968)
• Epifānijas/ pirmā grāmata (1971)
• Kā svece deg (1971)
• Epifanie (Epifānijas/ otrā grāmata 1974, tłumaczenie na język polski Irena Opielińska, 1986, ISBN 83-07-01025-X)
• Caurvējš. R. (1975)
• Poēma par pienu (1977)
• Epifānijas/ pirmā un otrā grāmata (1978)
• Man labvēlīgā tumsā (1979)
• Re, kā (1981)
• Taureņu uzbrukums (1988)
• Viegli (1993)
• Mirkļi. Foreles (1993)
• Epifānijas/ trešā grāmata (1994)
• Ceļa sentiments (2000)
• Trioletas (2003)

Bajki i utwory dla dzieci[edytuj | edytuj kod]

• Kolorowe bajki (Krāsainās pasakas, 1973, tłumaczenie na jęz. polski Czesław Szklennik (1981) i Irena Opielińska (1985))
• Lāču pasaka (1976)
• Blēņas un pasakas (1980)
• Kas tas ir — kolhozs? (1984)
• Sākamgrāmata (1985)
• Pasaka par bizi (1997)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]