Indykowate – Wikipedia, wolna encyklopedia

Indykowate

Meleagrididae[1]
G. R. Gray, 1840
indyk Meleagris gallopavo
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	grzebiące
Rodzina	indykowate
Multimedia w Wikimedia Commons

Zobacz w indeksie Słownika geograficznego Królestwa Polskiego hasło Indyki

Indyki, indykowate (Meleagrididae) – wyróżniana dawniej rodzina ptaków z rzędu grzebiących; w niektórych ujęciach systematycznych traktowana jako podrodzina (Meleagridinae) w rodzinie kurowatych (Phasianidae)^[1]. Obecnie indyki zaliczane są do podrodziny bażantów^[2] w rodzinie kurowatych^[3]. Indyki to gatunki grzebiące, zamieszkujące środkową i południową część Ameryki Północnej. Udomowiona forma indyka (M. gallopavo gallopavo var. domesticus) jako ptak hodowlany występuje kosmopolitycznie. Ptaki te charakteryzują się następującymi cechami:

• masa 3–11 kg
• głowa i góra szyi naga, pokryta brodawkowatą skórą w kolorze niebieskim i czerwonym
• samce wyraźnie większe, o nieco jaskrawszym ubarwieniu, posiadają na nogach ostrogi, na szyi dobrze rozwinięte korale oraz dobrze widoczny pędzel
• dobrzy biegacze
• latają dobrze, lecz niechętnie
• większość dnia spędzają na ziemi, ale nocują na drzewach
• zamieszkują lasy i ich obrzeża
• oba gatunki są poligamiczne
• tokujący samiec przybiera charakterystyczną pozę, rozkładając wachlarzowaty ogon; jednocześnie brodawki i korale na głowie i szyi nabrzmiewają
• głos stanowi charakterystyczne gulgotanie
• gniazdo na ziemi; często budują je, składają w nim jaja i wspólnie je wysiadują dwie samice
• wyprowadza jeden lęg w roku
• w zniesieniu 4 do 17 jaj
• w okresie lęgowym osiadłe, poza nim koczują
• pożywienie stanowią rośliny uzupełniane drobnymi zwierzętami.

Do rodziny zaliczano jeden rodzaj obejmujący dwa gatunki:

• Rodzaj: Meleagris
  • indyk (Meleagris gallopavo)
  • indyk pawi (Meleagris ocellata)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]